Ha jochie, vandaag de vierentwintigste alweer, een dag voor kerst, weer een kerst zonder jullie, de vierde zonder Jelle* de derde zonder Savannah* de tweede zonder jou, vorig jaar had ik er nog niet zo'n erg in jochie, ik was nog verdoofd denk ik, nu valt het me veel zwaarder, of ik alles pas besef, het wordt met de dag zwaarder om je te missen, als de bel gaat denk ik daar heb je Hans* maar natuurlijk ben je het niet,als de telefoon gaat precies het zelfde vooral als je broer belt, zijn stem lijkt op de jouwe, soms schrik ik als hij belt, je boom staat hier te stralen jochie, je broer heeft er 200 lampjes ingedaan, hij is zo mooi, ik denk dat kleine Sammie* het weer prachtig had gevonden, ook de zilveren ballen hangen er in, die onbreekbare die je expres had gekocht omdat jou katten ze uit de boom sloegen, is maar goed ook dat ze er hier in hangen want mijn katten slaan er ook tegen, ze vliegen soms door de kamer.Jochie, ik mis je nu meer als ooit, ik weet verder niks meer te zeggen, kan ook niks meer zeggen, alleen die hulp die onderweg was komt nog niet, eind januari kan het pas, dat is nederland tegenwoordig jochie, probeer jij mij een beetje vanaf boven? misschien helpt het, dag jochie, er branden weer een paar kaarsjes hoor en geef je kind een dikke pakkerd van mij haar eigen Oma Beppie en jiij krijgt er natuurlijk ook een, je moeder.
