Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Hans Vries

18-08-197220-11-2003
      Lieve Hans. Een blik in je ogen Stil verdriet Ik hoorde je praten Toch zag ik je niet Hoofd trots opgeheven Neus in de lucht Niemand mocht je zien Niemand wist dat je vluchtte Vluchtte voor die gevreesde tranen Van dat stille verdriet Lieve Hans, Begreep je het dan niet? Dat je ogen je verraadden Je lichaam je verklikte Jouw glimlach mij liet weten Dat de pijn je verstikte Die blik in je ogen Stil verdriet Ik zag je praten Maar ik voelde je niet Op de dag dat Savannah stierf Ben jij met haar mee gegaan Heel ver bij mij vandaan Verbitterd en treurig Baande je je eigen weg door het leven neus in de lucht Hoofd trots opgeheven Maar wat je was vergeten Of misschien niet wilde horen Dat er iemand was die niet alleen haar kleinkind Maar ook haar Zoon heeft verloren.....

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 266   |   niet OK
        Lieve Hans

        Al 1 jaar ben je niet meer hier,
        Een jaar vervlogen in de wind.
        Het huilen help geen zier,
        Maar verdrietig, altijd lief kind.

        Rita,Leen,Lennert, en
        voor altijd in ons hart Charlotte
        www.home.zonnet.nl/annemariecharlotte

        Rita -
        19 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 267   |   niet OK
        een jaar verder............

        je -
        19 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 263   |   niet OK
        Ha Hans* jochie, het is nu bij half vijf in de ochtend en ik heb nog geen oog dicht gedaan, ik kan maar niet slapen, ik moet maar aan je denken, was je er nog wel of was je er niet meer, volgens mij niet meer en dat neem ik mezelf zo kwalijk jochie, je was nog hier, de laatste keer dat ik je zag, ik had je tegen moeten houden, ik had je niet weg moeten laten gaan, ik heb er niet bij nagedacht, als ik je hier had gehouden was je er misschien nog geweest, of niet? ik krijg er geen antwoord op maar ik ben zo verdrietig,je was zooo moe die laatste avond, je liep zo naar voren gebogen met je handen in je zakken, je ging weg, kwam later weer terug, ik zei nog, blijf hier slapen jochie, nee zei je, ik moet vroeg op, je ging weer weg, even later kwam je weer terug, je wilde geen koffie meer, ik zei nog wanneer kom je eten? jij zei, zuurkool met spekkies en worst? oke, zei ik, en weer ging je weg, langzaam lopend, voorover gebogen, ik zie je nog de deur uit gaan met die handen in je zakken, je wilde echt niet blijven slapen en ik zei nog kom dan eten he? ja hoor zei je, woensdag of donderdag, maar ik heb je nooit meer gezien, had ik je maar tegen gehouden Hansie*, we hebben nog over Savannah* gesproken, wat je nooit deed, je begon er zelf over, je keek nog naar haar site hier op de pc, ik zei nog, mooi kind he jochie, en jij lachte alleen maar, wat je verder hier hebt gedaan op de pc, ik weet het niet, je zat nog even te chatten, je was ingelogt op je eigen pc, je ging voor de derde keer weg die avond en ik zei, nou jochie, tot van de week dan he, ja zei je, je ziet mij van de week, ik zei ik bel wel, ja hoor is goed zei je, je liep weg me die handen in je zakken voorover, ik zie het steeds voor me, ik krijg dat beeld niet uit mijn hoofd, het komt steeds terug, misschien omdat het nu een jaar geleden is? Ik weet het niet jochie, maar wat ik wel weet is, dat ik je mis en je kind ook, ik mis jullie alletwee zo erg, dat mijn hart uit elkaar springt.Jochie, geef je meisje een di

        moeders -
        19 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 264   |   niet OK
        Lieve Hans*,Savannah* en Bep.
        Morgen voor jullie een moeilijke dag. Een dag die in je geheugen gegrift staat en daar nooit meer uit komt. Een dag waar weer het verdriet sterk is geworden. Een dag dat Hans* voorgoed bij je weg is gehaald. Een dag dat Hans* het niet meer aan kon. Een dag waarvan wij weten WAAROM.
        Wens Bep heel veel kracht voor de komende tijd. Hans* stuur je moeder wat kracht want dat heeft ze zo hard nodig nu.
        Savannah* heb je samen met Stephanie* een klein feestje geviert om de geboorte van haar broertje te vieren? Hoop dat jullie dit samen met alle kleine engeltjes hebben gedaan. En let je ook een beetje op hem?
        Liefs en dikke kus van Sil

        Sil -
        19 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 256   |   niet OK
        lieve hans ik heb wat kaarsjes voor je gedaan ik ga ook naar je dochter en je neefje toe je moeder is ook bij mij fam geweest toen ik er niet was dat vind ik heel lief van je moeder niet ik maar ook m,n dochter vind het heel lief van haar ze heb zitten huilen erom dat er mensen zijn die er wel aan denken maar nu kan ik ook weer bij jou tikken jongen en dat zal ik zeker doen he dat verdient je en ook je ma groetjes van coby.

        coby -
        18 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 257   |   niet OK
        Lieve Hans,in gedachten bij jou en de kleintjes, maar ook bij je moeder die zo moedig probeert dit onnoemelijke verdriet te dragen, brand ik mijn kaarsjes voor jullie. Liefs Liza

        liza -
        18 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 258   |   niet OK
        Hoi Bep,Wat ben je toch een lieverd:-) Hierbij steek ik ook wat kaarsjes aan bij je geliefde zoon en ik hoop dat het je wat kracht geeft in deze moeilijke maand kus Ann

        ann -
        18 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 260   |   niet OK
        Al is het heel laat op de avond,toch wil ik je laten weten dat ik aan je denk Bep. Aan jou,en aan Hans*..

        Veel liefs,Corina

        Corina -
        18 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 255   |   niet OK
        Lieve Hans* hier ben ik weer eventjes, vandaag is het de 18de november, vandaag is het eigenlijk de dag dat je ons verliet ook al hebben ze de datum aangehouden dat je gevonden bent, maar ik weet, en met mij nog meer mensen dat je de 18de al niet meer bij ons was, deze dagen vergeet ik nooit meer jochie, smiddags liep je nog hier in het stadje, in elke winkel ben je geweest, ook het dartwinkeltje, op de dartclub, overal heb je nog even rondgekeken en heb je nog mensen gebeld, maar toen ze savonds terug belden gaf je geen gehoor meer, maar ja, zo was je, als je sliep, werd je ook niet wakker, 6 wekkers had je naast je bed staan om wakker te worden, die liepen een voor een om de vijf minuten af, maar nu waren ze niet afgelopen toen ze je vonden twee dagen later, ik weet zo goed dat het deze dag moet zijn omdat ik pijn had toen ik oppaste bij je zusje,om een uur of 4 kreeg ik pijn, ik zei nog tegen haar toen ze belde, hoelaat kom je thuis? ik ben niet lekker, dat bleef zo tot 20 nov.en die dag smiddags belde je zus weer en vroeg hoe het was omdat ik al die dagen al "ziek" was, maar het was net een paar minuten weg, die vreselijke pijn op mijn borst en tussen mijn schouders, ik zei ook tegen haar, het is raar maar waar, het was in een keer over, Later hoorde ik dat je omstreeks die tijd was gevonden, gek jochie, dat zoiets kan, ik vraag me nog af hoe dat komt,daarom wist ik ook direct dat er iets met jou aan de hand was toen de politie voor de deur stond, maar ik vertel dat nou wel aan je maar jij weet dat allang, toch? Jochie, geef je meisje een hele dikke kus van haar oma en zeg haar dat ik heel veel van haar hou en ook van jou natuurlijk en ook jij krijgt een pakkerd van je moeder.

        moeders -
        18 november 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 259   |   niet OK
        Al bijna weer een jaar! Wat gaat de tijd snel. Mensen vragen nu niet meer hoe het eigenlijk met je gaat. Ze vinden vaak dat je nu maar klaar moet zijn met het verdriet. Okee het wordt makkelijker om erover te praten ZONDER te huilen.
        Maar in gedachten is alles wat er die dagen gebeurde alsof het gisteren was. Inmiddels zijn we zo goed als een jaar verder en weet je jongste nichtje alleen nog maar wie je bent door de foto. Zij zal zich later niets meer kunnen herinneren......
        Je kleine grote vriend, het knulletje wat in zijn eerste uurtjes buiten mij, zijn mama, en buiten zijn papa als eerste door jou werd bewonderd in de couveuse weet nog donders goed wie je bent. En niet omdat je op een foto te bewonderen bent.
        Hij vraagt nog wel eens naar je als we in bed eventjes praten over de dag die geweest is. Zomaar uit het niets vraagt hij dan of ik een liedje wil zingen over jou en Savannah. Het liedje is min of meer zelf verzonnen maar het lijkt alsof het hem goed doet te weten dat je altijd in zijn hartje zal zitten.
        De kinderen waar je zoals ik het achteraf goed bekijk zo innig afscheid van nam. Ik zei het ook gelijk toen we hoorden wat we nu weten.
        Ik hoop dat er meerdere mensen zijn die niet vergeten wie je bent.......
        Mijn broer van 31..........

        je -
        18 november 2004

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.