Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Hans*, zaterdagavond heb ik op de kinderen van je zusje gepast, wat een stelletje rakkers zijn het, ze hebben me precies een uur en vijftien minuten laten voorlezen,had ik een boekje uit zei de kleine meid oma, nou nijntje, je weet wel, dat boekje wat ze van jou heeft gekregen, na het overlijden van Savannah* ze vindt het zo mooi, ze kan het helemaal uit haar hoofd en oma maar lezen, als ik expres iets anders zei, gilde ze neeeeeeee en moest ik het overnieuw doen, maar daarna gingen ze heerlijk slapen hoor,Zondag was oma jarig, 88 jaar is ze alweer jochie, we zijn er geweest en was wel leuk om iedereen weer eventjes te zien,heb ze na jou begrafenis niet meer gezien, maar dat is eigenlijk ook wel logiesch he, we zagen ze tochal weinig nadat je vader was overleden, toen oma nog thuis woonde was het anders als nu ze in het tehuis zit natuurlijk,maar ze ziet er nog nog niet uit als 88 jaar hoor, ze lijkt een jaar of 75, ouder niet.Nou zie ik haar natuurlijk wel eens vaker omdat ik de ene keer met je broer mee rijd en de andere keer met je zusje maar je ooms en tantes met hun aanhang had ik dus al bijna 8 maanden niet meer gezien, dat was dus wel weer leuk maar ook wel moeilijk hoor maar ik ben wel blij dat ik geweest ben.Nou jochie, ik steek weer een paar kaarsjes bij je op en ook bij je kind en neefje en morgen kom ik weer eventjes. knuffels moeders.

Lieve Bep, trek het je maar niet aan wat mensen zeggen, zij weten niet waar ze het over hebben. Ik denk ook niet dat ze dat slecht bedoelen. Ze willen je helpen, maar de meesten zijn daar heel erg onhandig in, en maken het soms alleen maar erger. Je moet hen dat niet kwalijk nemen. Alleen wij, de moeders die een kind hebben moeten afstaan, wij weten wat het is om een stuk van jezelf te verliezen, en met dit enorme gemis te moeten verder leven. Wij weten dat dit nooit overgaat, hoe lang het ook geleden is. Wij weten dat we levenslang hebben gekregen, en verplicht zijn om door te gaan voor de mensen die er wel nog zijn, en van ons houden, ons nodig hebben...Lieve schat, hou vol, schep moed uit het feit dat dit leven slechts een fase is, waar we doorheen moeten, waar we moeten van leren, maar dat hierna het echte leven komt, waar alles liefde is, en waar we voor eeuwig met onze geliefden worden verenigd. Althans, dat is wat ik geloof, en deze gedachte houd me op de been. Knuffels en sterkte.

Rouw is de fase van woede,,,de fase van woede ben ik nog lang niet voorbij,,,ik treur om wat ik kwijt ben,,,ik kan niet kiezen en ik moet weer verder,,,wil ik eigenlijk wel verder?????????
Moeders, jochie knuffels.

Die tijd van toen.............
Verdriet slijt,,,gemis blijft,,Ik merk
er niets van,,,Hoe kan iemand dat zeggen dan????Het gemis is er en ook het verdriet....Het wordt erger en minderd maar niet...Sorry mensen, ik kan er niets aan doen,,
ik blijf mijn liefies missen,,,en denken aan die tijd van toen...

Moeders,,, "jochie knuffels".

Lieve Liza, bedankt maar weer, jij bent een van de weinigen die het begrijpt, er zijn mensen die zeggen, ach het is al zolang geleden hou nou maar eens op.
Bedankt hoor, Liefs van Bep

Lieve Hans*Gedachten,,
In de nachten,,
veel gedachten.,,
Denken, denken ,
weinig doen.
Keer op keer,,
dat ene weer!!
Altijd maar die
ene vraag!
Waarom jij ,
waarom toch jij??
Niemand, niemand maakt
mij vrij!
In deze tijd van rouw,
is er slechts 1 gedachte,
en dat is enkel,
het denken aan jou!
Liefs moeders

lieve Bep, ik steek een kaarsje aan voor je jongen en de kleintjes. Je klinkt zo ontzettend moedeloos, en niemand kan je daarbij helpen. Weet dat ik aan je denk meisje, moeder en oma, het zal ooit verzachten hoop ik. Mijn hart is dicht bij je hoor, geloof me, heel veel liefs , hou vol
Liza

lieve hans* ik kwam zomaar even langs om te zeggen dat ik van je hou en je vreselijk mis, de kaarsjes branden weer hoor, knuf moeders

Lieve Bep,
Leuk weer iets van jou te vernemen.
Gaat het een beetje?
Ik heb een kaarsje voor jouw dierbaren aangestoken en ik zie dat je dat ook bij Ylan hebt gedaan. Bedankt daarvoor.
Het is zo moeilijk zonder onze jongens, maar we moeten door.
Lieve Bep, heel veel sterkte nogmaals en blijf maar kaarsjes aansteken. Ik doe dat ook.

Engeltjes van mij..
het is zo moeilijk om door te leven..
Engeltjes van mij..
waarom werden jullie ons eerst gegeven..
om daarna te worden afgepakt..
ik voel mij als een verdorde stengel die is geknakt..
Engeltjes van mij..
ik blijf altijd van jullie houden en aan jullie denken..
Engeltjes van mij..
ik hoop dat God mij ook eens vreugde zal schenken...Hansie* waarom,??? ..knuffels moeders..