Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Hans
Jou ken ik persoonlijk en kan nog steeds niet begrijpen dat jij er niet meer bent.Waarom kon je niet hier blijven, was de pijn zo onmenselijk groot ?Hoop dat je nu je rust hebt gevonden samen met Savannah*.
Ondanks dat ik kort met je hebt mogen mailen mis ik je . Liefs en knufs Sil en vlinderkusjes voor alle engeltjes

hallo lieve hans
ook voor jou heb ik wat kaarsjes aan gedaan.
jou moeder wasnamelijk bij mijn lieve engeltje kim.
ook jou ken ik niet maar weet dat bep ook jou heel erg mist.
ook jou vraag ik over haar te waken en haar een dikke knuf te geven als zij het zwaar heeft.
gr oma koreman
oma van kim westra

Lieve, lieve Hans.Elke dag weer 't gevoel van onvolledigheid.
Elke dag weer 't gevoel we zijn niet compleet.
Elke dag pijn aan de wond in ons hart.
Elke dag 't gevoel van 't vreselijke leed.

Nee, zonder pijn zal ik nooit meer leven,
niet gaan slapen of op kunnen staan.
O, waarom werd je mij zo wreed ontnomen,
waarom werd dit ons aangedaan?
Ja jochie dit vraag ik me iedere keer af,waarom waarom waarom. knuffels je moeder.

Lieve Hans..Ik zou het uit willen schreeuwen,
ik zou het uit willen janken,
ik zou je terug willen halen,
ik zou je zo graag nog wat willen vertellen,
ik zou je nog zo graag willen zien..
ik zou je stem nog willen horen..
ik zou ik zou............
maar het mag niet meer, we missen je allemaal zo vreselijk, het is zo oneerlijk........Moeders

Hans,Daar waar je bent,wens ik je alle geluk en rust,samen met je mooie kleine meisje,en neefje.
Liefs,
Corina,mama van Sander,Jeroen*en Max
www.jeroenbeinema.nl

lieve bep ook hier wat kaarsje aan gedaan ***Dood***
Je staat er dikwijls
niet bij stil,
en dan overkomt
het jezelf,
een van je geliefde sterft.
De wereld word grijs en kil,
je hart staat even stil....

Maar je moet door,
eigenlijk wil je niet,
je wil het liefste
je geliefde achterna...

Door de steun van je
familie,buren,vrienden
kijk je anders
tegen het leven aan.....

Je moet doorgaan
en toch...
...toch twijfel je nog even,
want je kan maar niet begrijpen
waarom ze je dat hebben aangedaan.......

Vele dagen rusteloos,
je slaapt niet,
je eet bijna niets
want het verdriet
om het verlies
blijft vastzitten.....

Na vele jaren
denk je nog steeds
was hij/zij maar hier,
maar dan besef je
'Ze komen niet terug'
en blijf je achter
met de vraag:
Waarom juist zij?.....

Je hebt enkel herinneringen
aan een mooie tijd.
Het grootste deel van het verdriet
maakt later plaats voor
herinneringen
dat je eens zo
gelukkig was....

En die herinneringen
kan niemand
je nog afnemen.
Die blijven je bij!groetjes coby

Ha Hansie, Eindelijk weer wat van mij te horen, Ik ben een paar dgaen bij je broer geweest jochie, Was wel gezellig hoor, we hebben het nog veel over jou* en Savannah* en Jelle* gehad, dat het toch zo raar is dat jullie er niet meer zijn, wel in ons hart hoor jochie, daar is een kamer, alleen voor jullie drie. Hans* ik mis je verschrikkelijk, maar ook je kleine meisje natuurlijk die alweer drie jaar had geweest net zoals je neefje Jelle*, ook drie jaartjes.Fijn he dat Maud en die andere dartvriend wat hebben geschreven, ik heb Maud nog een e-mailtje gestuurd, ze mist je ook hoor, de hele club mist je.Nou jochie, ik ga maar proberen te slapen, over een paar weken is er een verrassing maar ik denk dat jij dat al weet. Knuffels van moeders.

Lieve Bep, bedankt dat je zo vaak langs komt bij ons Kimmie. Ze is inderdaad nog niet vergeten, dat gebeurd nooit. Ook jouw zoon Hans wordt nooit vergeten. Goede mensen laten een spoor van verdriet na doordat velen van hen houden. En ook jouw Hans leeft verder in de harten van velen, maar dat maakt er de pijn in ons hart niet minder om he? Dikke knuffel van mij.

Ha lieve Hans.
Afscheid nemen is,het moeilijkste in het leven,men leert het nooit.
Doorgaan,dat is makkelijk te zeggen
voor iemand die voorbij komt in de straat,
en die van wat gemeende woorden
niet eens een schaduw achter laat,
Doorgaan dat is makkelijk te zeggen
van achter en bakje chips
en volle glazen wijn,
maar kunnen zij met al hun warme harten
iets voelen van onze pijn?
Knuffel van je moeder.

Lieve Bep,
Bedankt voor de mooie woorden voor mijn zoon * Ylan. Het steunt me enorm om dit verschrikkelijke, niet onder woorden te brengen verlies te kunnen dragen. Ik heb een kaarje voor jouw dierbaren aangestoken en ik vind het verschrikkelijk wat jij allemaal mee hebt gemaakt. Heel veel kracht en sterkte in deze moeilijke tijd.