Ha jochie, vandaag 5 jaar geleden dat jij zomaar ben vertrokken, vertrokken naar je kind die je al vooruit was gegaan naar de hemel een jaar en 20 dagen ervoor. 5 jaar van gemis en veel verdriet.Natuurlijk zijn er ook mooie dingen geweest, zoals de geboorte van je nichtje nu ruim 3 jaar geleden, de trouwdag van je broer en schoonzus bijna 3 maanden geleden. En toch jochie, de leuke dingen van je nichtjes en neefjes, het kattekwaad dat ze uit halen dat ik wel eens denk, jeetje, zulke streken had Hans* ook.Dan kijk ik met een glimlach terug jochie en denk ik dat deed Hans* ook. Weet je jochie, bij alles word je gemist, bij elke verjaardag, sint of kerst mis ik jullie, jullie waren altijd met 4 gezinnen, nu is er een heel gezin weg,,,,,,,zomaar, een heel gezin weg uit mijn leven. Het is toch niet normaal jochie. Vaak denk ik ook, waarom jochie, ik weet het antwoord wel hoor, je kleine meid. Je kon niet zonder haar. Ik kan eigenlijk niet zonder jou jochie, maar ik moet door. Het is soms heel pijnlijk dat gemis van jou en je kind, die scherpe pijn die je dan voelt is niet te beschrijven, het ergste is dat veel mensen het niet begrijpen en er ook niet meer over praten. Het is toch al 5 jaar geleden,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ja jochie, 5 en 6 jaar geleden en ik zeg altijd, je komt er niet overheen, je komt er wel doorheen maar missen blijven we jullie altijd. Hele dikke kus en knuffel ook voor Savannah* XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX Moeders
