Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Haren, 5 oktober 2019

Lieve Annet,

Pas gisteren kwam ik erachter dat de In Memoriam site voor Harm bestaat.
Graag had ik mijn bijdrage geleverd voordat het prachtige boek werd gemaakt, maar hier is alsnog mijn bijdrage.

Het is zo onvoorstelbaar dat grote sterke onverwoestbare Harm in zo korte tijd is vermorzeld door die kloterige Kahler.
Harm was vanaf het prille begin, nog vóór jij in zijn leven kwam, heel belangrijk voor mijn deltavliegcarrière.
Híj was het die de Noordelijke deltavliegers bijeenbracht en de drempel over hielp, om na een beginnerscursus de grote stap te nemen om een eigen vleugel te kopen en verder te gaan lessen.
Altijd was hij bezig met faciliteren van veilig vliegplezier voor allen.
Zó vaak vloog hij zelf niet, omdat hij op de lier of op de Dragonfly zat, om ons de zoveelste geweldige vliegdag te bezorgen.

De nacht nadat ik had gehoord over Harm’s overlijden, had ik een droom waarover ik je al vertelde:
Ik droomde dat ik aan het parapenten was boven een grote gletscher.
Op zich al vreemd want ik heb nooit geparapent en ook nooit het verlangen daartoe gehad, maar het bijzondere van die droom was dat ik, vanuit mijn parapente, omhoog keek en heel hoog in de lucht een soort vrij zwevend platform zag waarop een paar delta’s waren geparkeerd en terwijl ik keek zag ik Harm van dat platform vertrekken met een DragonFly. Hij maakte een paar spectaculaire manoeuvres en verdween in de verte.
Ik voelde me heel voldaan in die droom, maar werd verdrietig wakker.

Toen Harm overleed zaten we zover weg dat het niet lukte om op tijd terug te zijn voor de afscheidsceremonie.
Dat spijt me enorm want ik had daar bij willen zijn.
De beelden toonden me later hoe prachtig jullie Harm’s afscheid vormgaven.
Van het beeld van de haag van delta’s met de missing man, schoot ik spontaan vol.

Het is nu bijna 8 maanden later en de koude donkere dagen gaan komen.
Extra koud doordat je ze zonder Harm moet zien door te komen.

Bah, wat een verlies, wat een verdriet.

Ik omarm je,

Joop Wolff

Eind jaren zeventig ontmoette ik Harm bij onze gezamenlijke hobby modelvliegen. Augustus 1980 volgden wij een opleiding "Drachenfliegen" in Kirchberg bij Europameister 1977 Heinz Dörler. Het werd een overlevingscursus sjouwen met draak op de rug omhoog en talloze keren ongecontroleerd neerstorten op de helling. Het bleek een afvalrace te zijn. Toch haalden Harm en ik na 7 dagen een diploma als enige van de groep deelnemers; de rest was geblesseerd of uitgeblust. Voor Harm blijkt dit toch zijn passie te zijn geworden.
Misschien heeft hij de uitdrukking: "Geht schon" wel eens gebruikt; deze kwam van Heinz bij de start van de helling.