Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Helaas heb ik je maar heel kort gekend, maar wat ben ik blij je gekend te hebben. En dit jaar regelmatig eropuit met de camper. Wat hebben we gelachen met je en om je. Bedankt voor wie je was.

Annette en de familie ,ik wens jullie heel veel sterkte en heb veel steun aan elkaar.

We hebben jullie leren kennen door het camperen. Veel gezellige weekendjes gehad o.a. met het "camperschorum"
Samen veel gefietst met geocachen, lol gehad met je pruik, paashaaspak, scheetzak etc Veel terrasjes en restaurantjes geprobeerd en ontelbare biertjes weggetikt.
Maar ook serieuze gesprekken. We waren je soms opeens kwijt, zat je al weer op je fiets, op zoek waar iets te eten viel.
Je was de steun en toeverlaat, zeker de laatste jaren, van Annette en een gezellige, betrokken opa voor jullie kleinkinderen.
Je vond het geweldig op de camping waar bijna jullie hele familie ondertussen een plekje heeft en de rest bijna familie is geworden.
Fijn dat we je afgelopen jaar ondanks de corona toch een paar keer gezien hebben.
Een foto van de laatste keer samen geocachen uploaden lukte me jammer genoeg niet.

Liefs, Dick en Lucia.

Toen ik via een berichtje te horen kreeg dat jij er niet meer was kreeg ik een brok in mijn keel.
Ik leerde je kennen in Kampen, dit was december 2004 we zijn die avond gezamenlijk met een groep camperaars gaan eten bij de chinees. Wat een lol hadden we daar jij zat vol grappen, de grap met het lege kop en schotel met lepeltje zal ik nooit vergeten. Later hebben we elkaar nog op vele treffens getroffen en heel veel lol gehad. Nadat ik de camper had weggedaan zagen we elkaar niet meer. Op 16 september kreeg ik een appje van Annet, jullie stonden in Voorst of ik zin had om een bakkie te doen. We hebben toen een gezellige avond gehad.

Harrie het ga je daar goed.