Lieve Harry,
Dag lieverd, waren altijd de woorden waarmee je mij begroette als wij weer eens een familie dag hadden. Want dan kwamen de diverse takken uit de grote Oxener familie ergens rond Apeldoorn bijeen. De tak Apeldoorn, Winterswijk, Aalten, Bunne, Scheemda, Terborg, uitgewaaierd over het hele land. Ik was de jongste van de jongste en kon daarmee meteen rekenen op een heleboel aandacht. Ik kan me niet anders herinneren dat je er was, wat zal het zijn geweest midden jaren '60. Konijnenbult, Echoput, Hoog-Soeren altijd wel een restaurant te vinden dat ons wilde hebben. Er was altijd een voorwaarde: er moest een piano zijn en niet lang nadat de koffie op was werd er gezongen. Heel veel gezongen want dat hoort in mijn herinnering bij onze familie. Mijn vader voorop, mijn moeder in zijn kielzog, tante Dinie kon er ook wat van, ome Jan Bosch, Jan Bosch, Marieke, tante Miep trots als een aap, tante Ees glimlachtend in de achtergrond, mijn broer Gerard, Marjorie en vooral jij, achter de piano in je element met allen die je lief waren om je heen. Je genoot, dat kon je zien en ervaren.
Toen Tante Riek ziek werd en haar krachten afnamen, kwamen mijn vader en moeder veel in Apeldoorn. Mijn vader hield van Tante Riek en was er altijd voor haar, ik ging regelmatig mee, het waren zulke bijzondere tijden ook dan werd er af en toe gezongen want daar hield ze zo van. Ik zal het nooit vergeten.
Wij gaan lang terug met elkaar, verbonden door de familie Oxener en ik weet zeker Harry........ dat zij er allemaal voor Miep en jouw kinders zullen zijn want dat is de band die we met elkaar hebben. Ik woon nu in Tanzania, ben midden in de natuur van Afrika een hotel aan het bouwen en weet ook zeker dat als ze me zouden kunnen zien, ze allemaal ape trots op me zouden zijn. Je hebt ons allemaal prachtige herinneringen gegeven en die zullen wij nooit vergeten.
Dag lieverd, slaap zacht, mijn gedachten zijn bij Miep en de kinderen want wat zullen zij jou missen. Je was een mooi, heel mooi mens.
Mieke Oxener, Mto wa Mbu, Tanzania.
