Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heinz-Dieter

Je dood kwam zo onverwacht.
Vaarwel, mijn zoon, rust zacht.
Een mens was je, van vlees en bloed,
jij die zoveel begrip voor anderen had.
Iemand bij wie je je verdriet vergat.
Je bent er niet meer,
je bent een herinnering, het doet zo zeer.
Het tijdelijke is door de eeuwigheid overgenomen.
HIJ heeft je van ons afgenomen.

Wat je achterliet is leed en verdriet,
wat je meenam in je hart, nee, dat vergeet ik niet.
Wat nu blijft is de leegte, de onmacht.
in je gedachten en in je hart.
De herinneringen waarmee je wordt getart.
Mijn hart is in rouw gehuld,
mijn ogen zijn met tranen gevuld.

Overige informatie
MEIN SOHN:

FÜR IMMER IN UNSEREN HERZEN

MAMA, PAPA, Klaudia, Petra und Michael