Hi opa, Ik ben er weer even, ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik moet schrijven, het is gewoon altijd hetzelfde maar het gevoel blijft ook gewoon hetzelfde,namelijk dat ik van u hou en u echt nog heel erg mis,. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan u denk,ik had u nog zo graag hier bij ons willen hebben.Het is morgen alweer 8 jaar geleden,en het is zo vreemd dat het gevoel gewoon niet weg gaat,niet dat ik dat zou willen hoor! maar t is al wer zo lang geleden en ik kan me u nog als op de dag van vandaag herinneren. En opa,zoals in dat liedje,hoe hard het ook klinkt. maar u bent nu enkel nog herinnering,er komen geen nieuwe belevnissen aan of herinneringen die erbij kunnen komen. maar gelukkig heeft u ons genoeg nagelaten,al worden we allemaal 110 !!! Maar ik wil nieuwe ! en ik wil u ! ik wil u hier bij me hebben,ik wil bij u aan kunnen kloppen als ik me geen raad weet. Ik wil dat Imani u kan zien , en huilend bij mama kan komen omdat opa haar pest! Ik wil dat allemaal,maar schijnbaar wil ik altijd dingen die onmogelijk zijn ! Ow wat is dit gevoel toch erg ! Verdriet maar ook woede omdat ik t onmogelijke wil!Opa echt bedankt voor alles!!! En ik denk aan u,gister,vandaag , morgen en voor zolang ik leef ! Ik hou zooooo ontzettend veel van u !!! Dikke kus van Elouiza en Imani !!!!