Ik leerde Henk kennen in de COR van Wegener. Daar was hij altijd sociaal, betrokken en als het nodig was vasthoudend. Dat zijn kwaliteiten die ik altijd waardeer en bewonder. Voor alle nabestaanden veel sterkte met het dragen van dit verlies,

Wil monsieurd

Heb goede herinneringen aan Henk iuit de tijd van de Zwolse Courant. Those were the days.
Familie en naasten heel veel sterkte toegewenst.
Marianne Rietman

Henk, wat was het fijn om met jou samen te werken in Kampen. Een paar dagen per week gaf je me daar alle ruimte om te schrijven en om samen van de dropjes van de winkel uit de straat te snoepen. Je was een fijne man, warm, journalistiek prikkelend en altijd vriendelijk. In Sander zie ik datzelfde.

Veel sterkte voor iedereen die Henk lief heeft.

Henk, een bevlogen sportjournalist, een betrokken en hartelijk mens, alrijd belangstellend als we je ergens in Zwolle tegenkwamen, even een praatje!
En natuurlijk een fijne collega. Voor ons komt dit bericht heel onverwachts....we zijn er ontdaan van.....We wensen Wiesje, kinderen, kleinkinderen en familie heel veel kracht en sterkte in deze moeilijke tijd. Een laatste groet van 2 oud Tilianen.

Terwijl je sportjournalist in hart en nieren was, schuwde je een uitje naar bestuur of politiek niet, wanneer daar nieuws te halen was. En ja, dan spraken wij elkaar regelmatig. Henk, die contacten waren altijd fair en prettig. Stevig op de inhoud, zacht op de relatie. Een mooi principe, dat ik ook bij je journalistieke zonen terug zie. Wat mooi dat de appel niet ver van de boom valt. Ik zal je niet vergeten. Rust zacht, Henk. Alhoewel het veel en veel te vroeg is - je hebt je rust verdiend.

Slechts éénmaal mochten wij elkaar ontmoeten. Jij was toen al erg ziek en lag op de bank naar de Olympische Winterspelen te kijken. Toch mocht ik met mijn zoontje nogmaals het huis bewonderen dat wij van jullie hebben gekocht. De ontvangst was vriendelijk en gastvrij.
Langs deze weg ons medeleven en sterktewensen voor Wiesje en de rest van de familie

Vanuit de periode van Tijl Kende ik Henk als Chef sport
niet veel contact maar bleef altijd geïnteresseerd in je vakgebied
een van de laatste Tijl iconen
Heel veel sterkte aan alle nabestaanden

Beste Henk
Ooit ongeveer15 jaar geleden heb ik van jou een les gehad in golf. Samen met zoon Stephan op een golfbaan in Nunspeet. De meest frustrerende baan in Nederland met die smalle fairways, vele bomen en struiken. Jij sloeg alle ballen recht en midden op elke hol. Door rust, bravoure, geduld en stabiliteit. Wij waren meer aan zoeken naar onze ballen of golfclubs kapot aan het slaan. Maar de boodschap was duidelijk blijven oefenen!! Ik zal dat nooit vergeten. Deze strijd heb je helaas niet kunnen winnen. Het ga je goed.
Sterkte gewenst voor de rest van de familie
Groetjes Maurice

Was vroeger alles beter? Nee, anders. Dat komt terug bij de gedachten aan Henk Wageman. Groninger. Soms een stijfkop, wat nors. Maar wel een journalist in hart en nieren, een echte chef. Stevig in de aanpak van PEC Zwolle, en dat was in de tijd van Marten Eibrink en Henk van Ginkel – waarin heel veel gebeurde – ook met recht en reden.
Chef Henk zorgde er vooral voor dat de Zwolse Courant er altijd bij was. Met PEC in alle uithoeken van de wereld, en ook bij Roda JC uit. Met Jaap Stam, die internationaal doorbrak. Met de volleyballers van Kuipers/Zwolle, Volco en zelfs Reflex. Met de basketballers van Orca’s en Red Giants, de pingpongsters van Piet Geurts uit Hoonhorst. Met Erik Hulzebosch tijdens het eerste WK skeeleren in Rome, konden we meteen Aron Winter meepakken. Met Jacco Eltingh en Petertje Wessels op Wimbledon of Roland Garros. Wij, de stukjestikkers, stonden altijd met de snufferd vooraan. Omdat Henk vond dat dat moest. De regionale krant, die moest er gewoon zijn als de regionale sporters uitvlogen. Altijd. Schitterende tijd, kom daar nu nog maar eens om.
De chef heeft ons verlaten. Veel te vroeg, te snel.
Sterkte Stephan en Sander, sterkte allemaal.

Rust zacht Henk. Ik zal je missen. Sterkte voor de familie.
Anton Cramer