Beste Ria,
Robbert, Manon en Mathis
Het was ongeveer drie jaar geleden dat ik met Herman in gesprek kwam over een nieuwe ruimte die de Voedselbank zocht. Wij kwamen we elkaar regelmatig tegen bij de zo genaamde ‘vroege vogels’, mensen die s’ morgenvroeg in de Wilder gingen zwemmen. Herman was op zoek naar een nieuw onderkomen voor de Voedselbank waar hij zich enthousiast voor inzette. IN het gesprek reikte ik hem de suggestie aan om eens bij het parochiebestuur te informeren naar mogelijkheden in de lege Lourdeskerk. Vanuit die periode hadden we met regelmaat contact. Contact over de voortgang van het zoekproces naar een nieuwe ruimte. Over zijn gezondheid spraken we niet. Misschien heb ik er ook te weinig naar geïnformeerd. Ook toen ik hem in het voorjaar benaderde voor foldermateriaal voor de parochiestand op de Vitaliteitsbeurs. En ook niet toen ik hem enkele weken geleden benaderde voor informatie voor een klein artikeltje in ons parochieblad ‘Op Weg’. Toen ik jullie de concepttekst ‘Voedselbank broodnodig’ toestuurde en je vertelde dat Herman ziek te bed was, maar de tekst had gelezen en akkoord was met de inhoud, heb ik nagelaten om te vragen hoe het met Herman was. Ik schrok dan ook toen ik van een vriend, een collega van Herman in het Clipper Crew koor , hoorde Herman was overleden. Zoals ik zei: ik schrok, want ik kende Herman als een positief en enthousiast persoon. Zo wil ik hem ook blijven herinneren. Terecht schrijven jullie op de rouwkaart (met een prachtiger foto van Herman) de tekst: “Verlies brengt aan het licht…”
Ik wil jullie veel sterkte toewensen
en moge de goede herinneringen aan hem, jullie kracht geven bij zijn verlies.
Thij Willems
