Herman ken ik al ongeveer 25 jaar: Jasper en onze zoons zaten samen in één klas. Maar als ik aan Herman denk, moet ik toch vreemd genoeg vooral denken aan de uitstapjes met het Stichtingsbestuur van Calendula (Herman, Raphael en Margreet) en ik als beheerder van het Solidariteitsfonds Calendula: langs onderdelen van de Grebbelinie en langs de forten rond Antwerpen: boeiend, gezellig en met Herman als voortrekker. Fijne herinneringen, naast al die andere kleine herinneringen aan Herman.
Paul Prieckaerts

Op verschillende plekken en bij verschillende gelegenheden kwam ik Herman tegen. Steeds lichtten zijn belangstellende ogen op als ik hem ontmoette. Zo ook nog vorige week, alhoewel hij toen al erg ziek was.
Die ogen moedigde mij aan eerlijk en open te zijn. En hij beantwoorde dat met zijn belangstelling.
Wat een verdrietig gevoel dat hij voor altijd zijn ogen gesloten heeft. Maar zijn warme belangstelling blijft voelbaar.
Josien van Sandick

Het is nu 7 oktober 2021 en over enkele dagen wordt Herman begraven. Ik kende Herman sinds enige jaren en wij hadden een bijzonder goede band met elkaar. Ik bemerkte dat hij een integere en betrouwbare man was, hij oordeelde niet.
Ik verheugde me er op dat we elkaar veel zouden zien.
Kortgeleden hoorde ik dat hij een hartoperatie zou moeten ondergaan en bij het onderzoek bleek dat er meer aan de hand was. Hij klaagde echter nooit over zijn gezondheid en hij was altijd opgewekt.
Het bleek mis te gaan, een ziekenhuisopname, chemokuur, maar het was te laat.
Kort voor zijn overlijden heb ik hem nog kunnen opzoeken in het ziekenhuis.
Ik zal Herman missen. Hij was een bijzondere en waardevolle man.
Jan Bouman.