hoi paps,
ik lees net de berichtjes die ik getikt heb en ik merk dat ik vaak over je kluskunsten tik. ik wil niet dat je denkt dat dat je enige eigenschappen zijn die ik me herinner, ik ben er wel heel blij mee, en eigenlijk ook heel trots op dat ik toch iets opgestoken heb (terwijl ik soms dacht , phoe daar komt paps weer met zijn uitleg...nu ben ik super blij met al die uitleggen!) ik denk ook aan je als ik snel wil reageren, want zeg nu zelf, snel was je niet (hoewel je het wel langzaam werd, hihihih)de rust, die je steeds uitstraalde, het vertrouwen, ookal zat ik in twijfel of deed ik iets helemaal fout (norja niet te fout,want dan kon zelfs jij flippen) het vissen wat je me leerde, ookal was het met een wasknijper. de dwarsfluit die we gingen kopen en ik zat op les, maar jij kreeg er vanzelf meer en beter geluid uit dan mij.
de vakanties in zweden, die na afloop altijd vol zonneschijn waren.
de wandelingen met korte routes.....
sonja die je terug bracht, onder de modderspatten zelf, en ik vraag me nu af,nadat ze nick gebeten heeft, hoeveel beten had jij?
de rokjes die jij voor me naaide, terwijl mams alleen achter dat ding gvd kon zeggen.
zoveel fijne,leuke, goede,grappige, herinneringen.....
ik zou willen dat we nog samen nieuwe herinneringen konden maken.
helaas ,het is niet anders,
ik hoop dan maar dat ik je ooit weer zie en vooral kan knuffelen.
dikke kus en knuffel natuurlijk,
wen
