Tijdens de bijeenkomst ter nagedachtenis aan Hugo voor B- en C-junioren VV De Meeuwen, die werd gehouden in de kantine van VV De Meeuwen op 29 maart 2016 werd onderstaande tekst uitgesproken door de jeugdvoorzitter:
-----
Jongens, meisjes, leider, trainers en overige aanwezigen…… welkom op deze bijeenkomst van VV De Meeuwen ter nagedachtenis aan Hugo Crucq
Op zondagmorgen, eerste Paasdag, zette ik de TV aan en lees op teletekst dat er iemand was gevonden in een sloot bij Biggekerke.
Heel snel gingen de mensen door mijn hoofd, die ik ken en ik hoopte dat het geen bekende zou zijn.
In de middag belde onze voorzitter, Piet Lampert, en hij vroeg me als eerste of ik even wilde gaan zitten, voordat hij zijn bericht aan mij doorgaf. Hij vertelde mij dat de man in de sloot inderdaad een bekende van mij was. En niet alleen van mij, ook van jullie.
Hugo is daar gevonden!
Nu zullen wij allemaal, groot en klein, stoer en minder stoer, dit verlies een plekje moeten geven. Er zal misschien een traantje vloeien om het verlies van je trainer te verwerken. Iemand anders denkt met een glimlach terug aan de leuke momenten met Hugo als leider. Het maakt niet uit op welke manier je omgaat met dit trieste bericht, maar voel je niet te groot of te stoer om die traan te vloeien. Daar zijn we vanavond tenslotte voor bij elkaar!
Aan het einde van het vorige seizoen gaf Pieter Kerkhove aan dat hij na heel veel jaren trouwe dienst bij VV De Meeuwen wilde stoppen met het geven van de trainingen aan de C-junioren. Iemand heeft mij toen verteld dat Hugo misschien een goede opvolger zou zijn. “ Vraag het hem eens, die wil misschien wel !?”, zei hij.
Ik ken Hugo al jaren en ik weet dat hij, net als ik, op een boerderij is opgegroeid. Hij was iets ouder dan ik en speelde vroeger bij VV Nieuwland. In die tijd heb ik een aantal keren tegen hem gespeeld en dat waren leuke wedstrijden. Zeker de uit-wedstrijden waren hard en scherp, maar na afloop ook weer erg gezellig in de oude, te kleine, houten voetbalkantine op Nieuwland. We namen na afloop, rond een gaskacheltje, de wedstrijd nog eens door. Over één ding was iedereen het dan snel eens: Hugo speelde onder zijn niveau. Hij is later dan ook enkele klassen hoger gaan spelen bij onder andere Arnemuiden, Goes en Middelburg.
In die tijd was er bij VV De Meeuwen op Hemelvaartsdag altijd een toernooi. Er kwamen 16 teams uit Zuid-Nederland om op de grasmat in Zoutelande te spelen. Ik herinner me een wedstrijd van dat toernooi tegen Arnemuiden. Hugo speelde daar in die tijd. We verloren de wedstrijd door veel goals van Hugo. Hij had een enorme sprongkracht en kopte er meermaals een balletje in.
Even terug naar vorig jaar, naar het moment waarop ik Hugo ging vragen om jullie in het seizoen 2016 te gaan trainen. Ik ben naar zijn huis gegaan en stelde hem de vraag. Een gesprek van meer dan een uur volgde. We hadden het, als boerenjongens onder elkaar, over vroeger. Over voetballen. Over ringrijden. En tot slot zei hij: “ ik ga je helpen Adrie. Ik doe het!” “Als jij voor wat hulp zorgt, dan neem ik de C2 er ook bij, want ik kan geen ‘nee’ zeggen, hé Adrie.”
Zo gezegd, zo gedaan. Hugo werd jullie trainer én leider. En hoe…..! Hij kende zijn spelers heel snel. Probeerde de juiste manier te vinden om met iedereen om te gaan en hij motiveerde jullie. Door de lijst van trainingsopkomsten wilde jullie zo min mogelijk trainingen missen. Maar ook op het veld wist hij jullie op een positieve manier in de goede richting te duwen. Hij ging de confrontatie niet uit de weg en samen groeiden jullie tot de club voetballers als jullie nu zijn.
Zowel als trainer én als leider hebben jullie samen een korte, maar leuke tijd gehad. Ik hoorde weleens verhalen over hoe het eraan toe ging in zijn autootje naar de uit-wedstrijden en kreeg dan niet de indruk dat dat als heel vervelend werd ervaren.
En als de spelers tevreden zijn, dan is het bestuur dat ook. Dus …… ……….
………. Vorige week ben ik weer bij hem thuis geweest.
Dit keer met de vraag of hij door wilde gaan met deze functie. Er volgde wéér een gesprek van een uur. Dit keer niet alleen over vroeger, maar nu ook over jullie. Over de lijst van trainingsopkomsten. En door die lijst spraken we toch ook weer over de boerderij. Want nadat Gijs te laat op de training verscheen met het excuus “sorry Hugo, maar ik kon niet midden op het land stoppen met ploegen”, moesten we het daar natuurlijk toch even over hebben. Volgens Hugo wisten wij als ‘boerenjoengers’ ook dat hij een ommekeer eerder had kunnen stoppen. Maar Hugo had alle begrip en kneep een oogje dicht. Lachend sloot hij af met : “ Dat maak je allen hier nog mee… schitterend ”
Na dat uur gezelligheid ben ik vertrokken met de afspraak dat hij deze week aan mij zou laten weten of we volgend jaar weer op hem konden rekenen.
Helaas hebben we op de eerste Paasdag op een andere manier het antwoord gekregen.
Vanavond nemen we op onze eigen manier afscheid van jullie trainer en leider Hugo Crucq. Heel veel van jullie hebben waarschijnlijk pas nog zijn plaatje met nummer 128 op bladzijde 17 in het verzamelboek bijgeplakt. Maar het boek van Hugo slaan we helaas veel te vroeg dicht.
Wij wensen de familie, namens VV De Meeuwen, heel veel sterkte toe.
