Lieve Ing,
Wij leerden elkaar kennen in 1992 in het eerste jaar van de Haarlem Business School.
Jij zag er voor Haarlemse studenten begrippen in het begin nogal opvallend uit, best veel kleur in kleding en make-up (dat ben je een beetje gaan bijstellen), en daarbij natuurlijk ook jouw prachtige verschijning. Ikzelf niet opvallend, tikkie kak en saai in mijn Donaldson truitje. Ondanks deze uiterlijke verschillen ontstond er een vriendschap voor het leven waarin wij heel veel lief en leed hebben gedeeld.
Weet je nog………….dat wij samen bij onze statistiek leraar zaten om te horen of wij nu eindelijk door konden naar het tweede half jaar van het 1e jaar. Onze docent statistiek Akasa keek een beetje angstig uit zijn ogen, en zij tegen ons dat hij nog even het lokaal uit moest. Ik vertrouwde het niet en zij tegen je: “Dit is niet goed hoor, hij durft het niet te zeggen maar volgens mij hebben wij het weer niet gehaald!” Akasa kwam weer terug in het lokaal, en vertelde inderdaad het slechte nieuws. Onze cijfers waren weer niet goed, en dit betekende eigenlijk einde HEAO. Gelukkig waren we beiden wel creatief in het vinden van oplossingen en kregen het voor elkaar dat we toch mochten doorstromen en uiteindelijk onze studie goed hebben afgerond.
De tijd in Haarlem was een geweldige tijd waarin we genoten van feestjes, gala’s, etentjes en onze liefdes die we daar hadden. Oh, wat hebben we hier veel over gesproken met elkaar!! Ook kreeg jij het met jouw charmes voor elkaar dat wij voor een tentamen wisten wat er gevraagd zou gaan worden.
Jij woonde nogal afgelegen in de Kanariestraat, maar je kreeg op een bepaald moment een leuke overbuurman die ook in ons leerjaar terecht kwam. Vanaf toen werden jij, Erik en ikzelf vrienden.
Erg bijzonder was het derde jaar waarbij we 10 maanden naar Spanje gingen. Jij ging de eerste 5 maanden naar Zaragoza en daarna 5 maanden naar Barcelona. Erik en ik zaten 10 maanden in Madrid en toch zochten we elkaar om de zoveel weekenden op. Hier is onze liefde voor Spanje ontstaan en zal nooit meer bij ons weggaan.
Weet je nog..............dat wij bij mijn ouders thuis zaten te ploeteren aan onze eind opdracht. We gingen kaas exporteren naar Egypte. “Blokje voor blokje” was de titel. We moesten dit doen op de computer van mijn zusje, wij gingen door tot diep in de nacht. Zij vroeg ons ondertussen of wij het erg vonden dat zij naar bed ging.
Weet je nog……………dat wij na onze diploma-uitreiking een maand naar Spanje zijn geweest met de auto van jouw moeder. De auto liep in Frankrijk al warm, en bij ieder tankstation moesten we water bijvullen. Ik weet het nog goed, een auto met grijs kenteken met daarin 1 klein tentje, het minimale aan keukengerei maar wel het allerbelangrijkste bij ons namelijk voor 4 weken kleding. Zo was het mogelijk om bijna iedere avond uit te gaan in telkens weer een andere outfit.
Weet je nog……………dat wij een weekendje naar Barcelona gingen om Erik te bezoeken (hij is in Barcelona blijven wonen). Erik was nog aan het werk dus wij moesten in de stad de tijd een beetje vullen. Zo kwamen we in de Corte Ingles terecht (Bijenkorf van Spanje). Daar was een stand van YSL. Ze hadden destijds een nieuw product de touche eclat. Dit lichte de huid rondom je ogen op, voor een frisse blik. De dames bij de stand vroegen ons of ze het mochten aanbrengen, en dat leek er toen best mooi uit te zien. Later die dag we waren nog steeds aan het wachten op Erik, maar we zaten inmiddels wel aan een barretje aan de Sangria-Cava. Op een gegeven moment viel het ons op dat achter de bar een grote spiegel hing. Wij keken erin en wij leken wel twee panda-beren. We rolden van het lachen van onze kruk af, en die avond heb ik jou ook voor het eerst verslagen met drinken.
Weet je nog…………dat jij Alina & Erik hebt gekoppeld. Wij waren weer eens in Barcelona en waren aan het winkelen met Erik. Er viel ons een hele charmante leuke verkoopster op. Jij legde het contact met Alina, en maakte een afspraak voor Erik. Wat mooi dat zij met hun lieve dochter Kala nog steeds bij elkaar zijn.
Weet je nog…………dat wij op een vakantie naar Corfu, iedere avond in een vervelende uitgaanssfeer terecht kwamen. Twee vrouwen alleen op stap ging daar niet zo goed. Ik besloot ten einde raad, mij te mengen in een groep van ongeveer 15 Duitse Harley-Davidson rijders. Dit werden twee weken om nooit te vergeten. Het bleken super aardige gasten. We hebben twee weken achterop de Harley gezeten, zelfs nog een bruiloft bijgewoond. Vervolgens zijn wij bevriend gebleven met Bebbo, Biebl en Jurgen. Zijn we meerdere malen naar Muhldorf geweest en in is jouw bijzondere vriendschap met Annette hieruit ontstaan. Afgelopen december heb jij Bebbo en Jurgen nog in Amsterdam ontmoet.
Weet je nog…………mijn moeder was jarig, maar op dezelfde dag was mijn opa overleden. Wie kwam er met een bos rozen naar mijn moeder toe. Dat was jij Ing.
Weet je nog…………een VIP feestje in het Autotron. Teveel Champagne. Het licht ging plots uit bij mij. In de toiletten vroeg men, is er iemand ziek? Jij gaf geen krimp, ik kwam lijkbleek uit het toilet. Jij pakte de onderkant van jouw prachtige wollen jurk en veegde mijn mond af. Later die avond liep ik vol met schaamte aan jouw vaders arm, frisse lucht te happen.
Weet je nog…………onze dochter wilde niet slapen bij jullie thuis, jij nam het van mij over en zei: “Laat mij maar”. Je bleef net zo lang naast haar zitten, totdat je trots naar beneden kwam en zei: “Zo ze slaapt, jullie kunnen nog blijven!”
Weet je nog…………terloops kwam ter sprake dat Chris en jij op hetzelfde moment in Zuid-Frankrijk zouden zijn. Wij met de tent, jullie gingen daar formule 1 rijden. Jij stelde voor, kom dan even langs we zitten in Juan les Pins, hotel Juana. Het hotel lag ver buiten ons budget, maar jullie lieten extra bedden aanrukken om ons twee dagen helemaal mee te laten delen in deze weelde van eten en drinken.
Weet je nog…………dat Sven veel te vroeg werd geboren en Frank, Erik en ikzelf binnen een paar uur in het AMC bij jullie waren en de Champagne wilde opentrekken. Het was nog helemaal geen tijd voor Champagne, Sven moest nog heel lang in het ziekenhuis blijven, eerst in Amsterdam en daarna in Arnhem. Wauw en kijk nu eens wat een mooie jongen het is geworden.
Weet je nog…………dat we een extra vrijgezellenfeestje (van vier dagen) hadden in San Sebastian voor mijn bruiloft. Jij was sowieso niet te stoppen met uitgaan, maar hier was het echt extreem. Bij thuiskomst moest ik met proppen in mijn neus mijn trouwjurk passen, omdat ik van de vermoeidheid steeds bloedneuzen kreeg.
Weet je nog…………alle bijzondere avonden in Heelsum met Chris in jullie prachtige huis. Wauw wat konden Frank, Martina en ik daarvan genieten. We werden door jullie altijd gastvrij ontvangen, en wij gingen pas naar bed als het licht werd.
Weet je nog…………alle wintersport vakanties naar Hinterglemm met Sven en veel familie van mijn kant. Jij voelde je bij ons thuis en werd geliefd door mijn ouders Riet en Ties, maar ook door ooms, tantes en nichten en neven. We dansten op de tafels in het appartement en jij leerde ons HeiBe Oma’s drinken. Ook waren hier onze Duitse vrienden uit Corfu weer van de partij.
Weet je nog…………dat jij en Sven op het afscheid van Martin waren. Jullie waren er voor ons.
Weet je nog…………dat we de laatste tijd plannen aan het maken waren om dan toch maar iets voor ons zelf te gaan starten. Jij zat vol met plannen en drive.
Lieve Ing, je was niet alleen mijn allerliefste vriendin, maar ook een inspiratiebron en voorbeeld. Ik heb veel van je geleerd, bijvoorbeeld hoe je dingen toch voor elkaar krijgt door gewoon te vragen. Jij hebt mij letterlijk en figuurlijk vaak gedragen.
Tot ziens Ing.
Sven, Chris, Emmy, Rob, Edith, Michel, Fay en Alexander ik wens jullie heel veel sterkte toe.
Liefs Liesbeth
