Ku hopi rèspèt mi ta rekordá Irene!
Mi ta deseá su famianan i OCAN hopi forsa!.
Maureen Levisson

Irene,
You\'ve left me speechless, soo speechless!
In ons laatste gesprek kort voor Kerst hebben we het over van alles en nog wat gehad; onze kinderen die wij moeten loslaten, (schoon)familie, onze baan, stavaza rond Antillianen, de feestdagen, zorgen om je moeder, onze gezondheid, onze toekomstplannen en het toekomstperspectief van OCaN....
De veranderingen binnen OCaN vroegen veel van jou. Je talenten wilde je op een andere manier gaan inzetten. Door jouw bescheidenheid kwam je niet altijd tot je recht en bleef je in de schaduw. Nu ben je er niet meer. Veel te vroeg nemen wij afscheid van jou. Ik dank je voor alles wat je voor mij hebt betekend. Ajoo, te despues Irene,
Jenny Pourier

Irene,

Bedankt voor je vriendschap en je betrokkenheid, rust zacht!

Mi nunka lo lubida\'bo... .

Wij van de Antilliaanse gemeenschap in Delfzijl wensen de familieleden, vrienden, kennissen en de collega\'s van OCAN veel kracht en sterkte toe met het grote verlies.

Lieve Irene,

Liefde is zijn
Zijn in jezelf
Zijn in de ander
Zijn in de wereld
Zijn in het heelal
Zijn in het verleden en heden
Zijn totdat je slechts in de harten zult zijn

Deze missie heb jij ruimschoots vervuld. Jij zult voor altijd in onze harten blijven.
Ik wens Raïssa en al je dierbaren, bestuursleden en medewerkers van OCAN sterkte en troost met hun verlies.

Het was een schok om het bericht te ontvangen dat Irene [ zo jong nog ] er niet meer is. Heel veel sterkte in de komende tijd voor de naasten van Irene om dit te verlies verwerken. Dank Irene voor de goede contacten die ik van je mocht ontvangen.
Wim

Wij van de Antilliaanse gemeenschap in Den Helder wiensen de familieleden, vrienden, kennissen en de collega\'s van OCAN veel kracht en sterkte toe met het grote verlies.

Lieve Raïssa en familieleden van Irene,

We hebben Irene leren kennen als een trouwe en grote vriendin. We zullen deze vriendin in onze herinnering bewaren. We wensen jou en eenieder die jou en Irene dierbaar zijn alle leifde en sterkte toe.

Sterven is de overgang, van hier naar eeuwig leven. De een gaat vroeg, de ander laat, geen mens kan dat bepalen. Bij welke van de twee je hoort, is niet te achterhalen.
Het moeilijkst is voor ieder mens, -dood kent geen onderscheid- het afstand doen van dierbaren,
in ruil voor eeuwigheid.
Maar wel gaat door, wat hier begon, de liefde die ons bond,en sterker nog: het bindt ons weer,
want God is dat verbond.