Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Wat een speciale dag had moeten zijn vandaag is een dag geworden met een zwarte rand.
18 jaar , maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.....Denk veel aan jou Iris en hoop dat er meer is dan alleen de dood. Dat je nu met je opa en de herdershonden plezier hebt.
Moeilijk om iets te schrijven, maar denk veel aan jou , je ouders en je broertje .
Liefs Gitte, Emma,Maud en Sayeda

Lieve Iris, wat had ik het jou gegund. Je leven ten volle leven, met al dat, wat je in je mars had. Met je bruisende, levenslustige bravoure, die altijd om de hoek kijkende nieuwsgierigheid, je gevoel voor humor en je liefde voor eenieder met verenpracht of harenvacht en staart. Stemrecht, een goed glas mousserend vocht verorberen, dronken van vreugde, drank en verse ontmoetingen, zwieren door de stad. Kennis opzuigen. Werkcolleges. Discussie en verdieping met medestudenten. Inzicht in de menselijke psyche. Je verder ontwikkelen en ontpoppen. Verliefd worden, trouwen, kinderen krijgen, de wereld zien en al die ervaringen delen met je lieve vrienden en familie. Dat je uit het leven bent gerukt, blijft wreed en onverteerbaar. Deze dag, zwelt al dagen aan. Als een heipaal in het moeras. Hoe moeilijk en zwaar moet het voor je ouders, broer, familie en vrienden zijn, jou te missen. Daar zijn geen woorden voor.

Wij blijven Iris altijd herinneren als een vlotte vrolijke meid die overal een oplossing voor had en voor iedereen klaarstond.
Peter en Joke

Lieve Iris
Ik heb je nooit gekend, maar via deze weg wil ik jouw ouders en broer en al jouw naasten een hart onder de riem steken. Want vandaag denken heel veel mensen aan jou! En daarmee breng jij ons bij elkaar, al ben je daarboven en niet meer tussen ons.
Lieve groet, Christel
Mede bestuurslid Milieuvereniging Land van Cuijk