Jaap Brugman , een bijzondere gewone man staat op de kaart ,
Voor mij persoonlijk is hij zeker bijzonder geweest.
57 jaar geleden ..
Wim en ik worden buurjongens en jeugdvrienden. Vanaf dat moment werd Jaap , ome Jaap voor mij. Lienke werd tante Lienke
Jaren kwam ik bijna dagelijks over de vloer bij hun. Zo kan ik mij herinneren dat Jaap opgehaald werd door opa Brugman en broer George. Jaap ging dan achter het stuur van de Daf33 op weg naar de Amsterdamse fijnhouthandel. Rond 18:00 kwam hij dan terug en het eerste wat hij dan deed was een glas cognac nemen …
Op dat moment kon ik niet weten dat Jaap mijn baas werd toen ik jong volwassen was . Wim werd naast vriend ook collega . Die tijd zal ik nooit vergeten. Met mijn 2 geboren linkerhanden kon ik op een moment zelfs mijn eigen eikenhouten kastje maken. Het leren werken met mijn handen kwam me later nog wel eens van pas.
Na 4 jaar koos ik een andere route en nam ontslag. Zelden heb ik Jaap zo verrast gezien, dat zag hij niet aankomen. Maar hij toonde wel begrip en bedankte mij voor de diensten zoals dat dan gaat.
Het contact verwaterde. Ook Wim heb daarna zelden meer gezien
Febr 2016
Maar dan zie je dat mensen elkaar niet echt vergeten . Jaap en lienke zijn op de begrafenis van mijn moeder en zodoende praten we met elkaar over hoe het gaat .
Hij was wel op de hoogte dat ik met mijn grafische ondernemerschap de financiële crisis niet had overleefd. Toen ik vertelde dat ik mijn oorspronkelijke beroep van boekhouder weer had opgepakt. Hij vroeg mij of ik interesse had om de aangifte voor Marja wilde verzorgen. Misschien zat er wel meer werk voor mij aan maar dat moest ik zelf maar bekijken.
Zakenman Jaap had het contact gelegd en zodoende werden Marja en Randolph klant . Die samenwerking ging en gaat goed.
Het stoorde zakenman Jaap inmiddels behoorlijk dat hij zoveel geld kwijt was aan zijn accountant.
Hij vroeg mij of ik ook zijn pensioen bv wilde doen en of ik dit kon.
Ik vond het prachtig om te zien dat hij , mijn oude baas , blij was met mijn geleverde prestatie.
De laatste keer dat ik hem gesproken en gezien heb is dat ik de administratie van 2019 bij hem ophaalde . Hij had zijn dossiers op orde , een van zijn laatste klussen denk ik maar zo . Hij was en zag er erg vermoeid uit.
Jammer dat ik zijn laatste jaarrekening niet meer met hem kon bespreken. Die is inmiddels af.
Maar Jaap , nogmaals bedankt voor de opdracht!
Rust zacht . Ik zal je niet vergeten !
Lienke , Wim ,Marja en overige familie
Gecondoleerd met de gewone bijzondere man Jaap
Groet
Edwin Miezenbeek