op deze manier wil ik afscheid nemen van mijn oude leermeester Jaap Euwema.
hij gaf me ,na mijn medische opleiding ,de mogelijkheid om zeer uitgebreid ervaring op te doen en kennis te nemen van de sociale kinder en jeugdpsychiatrie.
vanuit het hoofdkwartier aan de Goeman Borgesiuslaan, een huis wat weinig deed denken aan een kantoor, gaf Jaap me opdracht zoveel mogelijk patiënten en hum familie én hun leefomgeving te spreken en te onderzoeken.
zijn idee was dat je het vak alleen kon leren ,door het werkelijk te doen.
daarna startte ik mijn specialisatie tot psychiater/kinder en jeugdpsychiater, maar toen dat achter de rug was, was Jaap me niet vergeten en zorgde hij ervoor dat ik hem kon opvolgen bij het Poortje en bij het Ruigeveld.
daarmee werd hij weer bepalend voor mijn verdere werk in de speciale hulp voor kinderen met een handicap/beperking of jeugdigen met een forensisch-psychiatrische achtergrond.
ik ben hem altijd zeer dankbaar geweest en gebleven voor deze mogelijkheden en voor het vertrouwen dat hij gaf.
in de rouwadvertentie staat dat hij een geïnteresseerde en kritische dwarsdenker was.zo heb ik hem ook leren kennen en zal ik hem onthouden .
in het psychiatrische vakgebied had hij een eigen mening en probeerde hij er voor de patiënten en hun ouders altijd te zijn,,zonder mee te lopen in de stromingen van de dag, maar met een sociaal hart.
zoiets van doe je werk en en doe maar gewoon en begrijpelijk.
daarin leeft hij voort in mijn herinnering en mijn werk.