Jac woonde achter ons met Rian en wij kwamen daar in 1976 ook wonen vanuit Arnhem. Dat jaar was het in de zomer echt heel warm er was een hittegolf en ik ging met Jac en zijn broer Ed, die naast ons woonde, heel vaak naar het zwembad de Wildert. Het was nog een echt openluchtzwembad en op mijn werk vroegen mensen of ik naar Griekenland op vakantie was geweest. Maar wat hadden wij een plezier daar in het zwembad. Met Jac trok ik daarna ook wel geregeld op omdat hij een enorme liefhebber was van de natuur. Zo trokken wij op zaterdagmorgen er geregeld vroeg op uit naar de 80 bunder en de panhoef. Met mooie verhalen wat wij allemaal gezien hadden kwamen wij dan weer thuis. Jac werkte bij de Belastingdienst en vroeg mij of ik daar niet wilde werken er was namelijk een vacature. Zo werden wij zelfs collega’s en Jac was daar een vooruitstrevend iemand, een zeer betrokken hoofd BHV en tevens medewerker op de afdeling ondersteunende dienst. Later werd hij Personeelsmedewerker en bleef hoofd BHV. Fijne jaren beleefden wij samen terwijl Jac naast dat werk ook een overtuigd politieman was in zijn vrije tijd. Dat laatste trok hem uiteindelijk naar het vak van politiemedewerker, Jac ging van de Belastingdienst naar de Politie. En inmiddels werd er veel gereorganiseerd en raakten wij elkaar wat uit beeld. Jac was verhuisd met Rian naar Schijf. Nog maar sporadisch zagen wij elkaar soms als er een politiemotor naast mij stopte en ik de vrolijke lach en het open gezicht van Jac zag. Hij is echt een mensenmens en bewees dat onder andere door een nier te doneren aan zijn oudste broer, dat was klasse.
Maar Jac bleef actief op alle fronten, hij werd na zijn pensionering chauffeur op de huisartsenambulance. En vervolgens zelfs chauffeur op de wensambulance deze functies passen heel goed bij zijn mensbeeld, altijd wat voor een ander overhebben. Na wat problemen die wij beiden ondervonden hadden wij vorig jaar weer wat contact. Het was direct als vanouds. Alleen was de aanleiding niet erg mooi. Jac was ziek maar bleef positief misschien wel tegen beter weten in. Wij zijn zelfs nog een keer gaan wandelen in de natuur. Het was geen mooi weer maar wij liepen weer als in onze beste jaren. Jac liep mij er gewoon uit terwijl hij ziek was. Maar we hebben genoten. Vorig jaar kwam ik nog een keer op bezoek en hij sprak samen met Rian over hun kinderen en zeker over hun kleinkinderen. Wat waren zij trots op de meiden van Esther & Ronald en op de aangekondigde kleinzoon van Joost en Symke. Onlangs sprak ik Jac nog en hij was erg vermoeid zeker na het medisch ongemak dat hij moest doormaken. Gisteren viel de kaart van zijn overlijden op de mat en ik was erg ontdaan. Een zeer goed mens is overleden.