Lieve Jamie, ik heb jou niet persoonlijk gekend, maar ken jou wel een beetje uit de verhalen van jouw mama. Door die verhalen houd zij jou levend schat, want zolang er over jou gepraat wordt ben jij niet dood...Het is een gekke muts, die ma van jou, maar dat is haar manier van overleven. Ze mist jou heel erg jongen, en af en toe ziet ze het ook wel eens niet meer zitten, maar ze moet verder voor die 3 schattige zusjes van jou. Ze kan niet anders, en ze weet ook wel dat dat jouw wens is. We zitten samen met nog meer moeders met dit verdriet in een groep, allemaal gekke mutsen samen. Humor houdt ons overeind, maar als het eens wat minder gaat, zoals nu, in deze "feesttijd", dan proberen we elkaar zoveel mogelijk te steunen. Voor ons, voor jouw mama, zal het nooit meer echt feest zijn, want jij wordt altijd gemist.
Hou je wel een oogje in het zeil daar? En geef je ma af en toe eens een seintje wil je? Dikke knuffel voor jou Jolanda, en vlinderkusjes voor jou Jamie!
