Lieve Deborah & Juliën,

Onbegrijpelijk en niet te bevatten was ik zeer geschokt door dit verdrietige nieuws. Het gemis moet enorm zijn, jouw man en vader van Juliën en jullie verwachte dochter. Wij allen wensen jullie heel sterkte toe om dit verdriet te kunnen dragen.

Veel liefs,

Marleen, Erwin, Maximus & Julius

Dat was wat ik voelde toen ik maandag de rouwkaart las.
Het was al niets voor Jan om zondag, bij de yogales, zonder bericht niet te komen. Want áls hij niet kon komen, dan altijd een berichtje vooraf en de vraag om in te mogen halen. En nu…, nooit meer…, altijd die lege plaats links in de hoek. Jan z’n plaats.
Ik heb Jan in de afgelopen jaren leren kennen als een zachtmoedige, vriendelijke man. Rustig, soms ingetogen, lief.
Deborah, Julien en ….: heel veel steun en sterkte bij het verwerken van dit verdriet en gemis. Deborah, aan jou heeft Jan het beste van hem nagelaten in jullie kinderen.

Frans Zwagemakers

Uit het oog, niet uit het hart.

Kijk om je heen.
De avond is niet het einde, de ochtend niet het begin.
Dood is niet het einde, geboorte niet het begin.

De ochtend beweegt zich in de richting van de avond, de avond beweegt zich in de richting van de ochtend. Zonder dood geen leven.

Voor alles dat je in je leven tegenkomt bestaan geen eindhaltes.
De dood is niet meer dan een tussenstation.

Je denkt dat een bepaalde situatie geen kansen meer biedt. Denk op zo’n moment aan al die keren waarop je geen uitweg meer zag.
Je wist niet hoe dingen weer in beweging konden komen.
De beweging kwam!

Dood, geboorte, is een doorgang naar een volgend ‘nu’.
Verdriet is goed, betekent liefde. Liefde voor wie jij nu mist.
Die jij mist is dicht bij je!

Christiaan
September 2016