dag Jan, wat mooi dat je in je te korte leven zo'n onuitwisbare indruk hebt gemaakt op de mensen in je omgeving.
Goede reis.

Zo'n lieve, gezellige, trouwe en talentvolle vriend van onze Rutger. Een graag geziene gast aan huis. Mét of zonder sax! Je hebt zo geknokt tegen deze nare ziekte. Zo oneerlijk dat het jou een tweede keer moest overkomen. En nu dan definitief. Niet te bevatten dat je niet meer in het prieeltje aan de waterpijp zult zitten. Of de laatste kroketten uit de bak pakt. Je lach, je humor en je muziek. Wat zullen we je missen. Ik weet zeker dat je nu daarboven de sterren van de hemel speelt. Je lach en je muziek zullen ons voor altijd bij blijven. Rust zacht lieverd.