Herinneren is een vorm van ontmoeten…

De afgelopen dag na het lezen van het nieuws van het overlijden van Jan komt de middelbare schooltijd in Holten weer bovendrijven. De muzieklessen van Jan, eerst nog samen met Ruut, hebben mijn jaren daar onvergetelijk gemaakt. Hij wist als geen ander de schoonheid van muziek over te brengen, maar ook de basics van solfège en koorzang. De lessen vlogen voorbij. Ik herinner me al die muziekavonden op school, Kwintproject in het muziekcentrum in Enschede, bijwonen van de generale repetitie van het Weihnachtsoratorium in Oldenzaal. Eindexamen muziek: op maandagochtend terwijl iedereen al klaar was met de examens. Jan deelde chocolaatjes uit en sprak iedereen nog eens moed in. Maar ook na die tijd hielden we contact. Hij kwam kijken bij de uitvoeringen van het studentenkoor waarin ik zong. Had altijd een luisterend oor en adviezen voor de meest uiteenlopende zaken.

Jan, ik ben erg verdrietig dat je er niet meer bent en tegelijkertijd dankbaar voor de belangrijke rol die je heb gespeeld in mijn schooltijd en daarna. Aan alle reacties te lezen ben ik zeker niet de enige. Rust zacht.

Veel sterkte voor alle familie, vrienden, collega's en andere nabestaanden van Jan.

Je stond altijd klaar voor een ander. Vrolijke en gepassioneerd zul me in mijn herinnering blijven. In het verleden hebben we vele gezellige uurtjes in de personeelskamer doorgebracht . Achterhoeks dialect was de voertaal .
Wat zul je gemist worden.

Gecondoleerd, heel veel sterkte voor allen.

Wat een ver-schrik-ke-lijk bericht dit... En hoe schrijf je in vredesnaam hier een reactie op?
Jan, ik heb zo ontzettend veel aan je te danken. Vooral dankzij jou ben ik verder gegaan met pianospelen en zingen. Door mijn familie werd mij jarenlang ingeprent dat ik niet muzikaal ben, maar jij hebt vanaf het begin al gezegd dat ik wel degelijk talent had en hebt me gestimuleerd om dat verder te ontwikkelen, wat uiteindelijk heeft bijgedragen aan het aangaan van een uitwisselingsjaar. Ook ben ik door jou gestimuleerd om op te treden op praktisch alle speelavonden op de waerdenborch. Iets wat nog een jaaaarenlange doorwerking heeft gehad. Het immer uitgesproken en uitgestraalde vertrouwen dat je in me had was ontzettend motiverend.
Bij de speellessen muziek was je credo altijd: praten over muziek doen we wel in het theorie-uur, tijdens de praktijklessen gaan we spelen, spelen, spelen. En dat deden we en dat was ontzettend leerzaam!
Grappige herinnering: toen Stefan en ik in 6V als tenoren expres een mineurterts zongen ipv een majeur-, moest je daar hartelijk om lachen.
Ik koester nu het (bijna) jaarlijkse dagje uit dat we de afgelopen vijf jaar samen hadden toen ik tijdens de zomer weer even op vakantie was in Nederland tijdens mijn studie in Uppsala. Het is al vaak genoemd: een ontzettend lieve, oprecht geïnteresseerde en motiverende man. Ook je rustgevende en nuchtere adviezen hebben mij echt geholpen.
Aan jou heb ik ook te danken de geweldige serie van Sjövall-Wahlöö. Een van de zovele interessante boeken, locaties of muziekstukken die je paraat had. Altijd inspirerend.
Ik vind het zo ontzettend jammer dat je er niet meer bent. Ik dacht laatst nog aan je, om binnenkort weer eens af te spreken, omdat ik nu weer gesetteld ben in Nederland, maar dat zal er nu nooit meer van komen... Met jou sterft ook een deel van mij. Bedankt dat je in mijn leven bent geweest. Veel liefs xxx.
Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte.

Lieve Jan,

Het nieuws van uw overlijden kwam als een schok. Met uw passie en enthousiasme zorgde u er voor dat de hele klas, zelfs tijdens de laatste lesuren van de dag, aan uw lippen hing. Ik herinner me in het bijzonder de lessen over Schuberts “Der Erlkönig”, waar u tot in de kleinste details de betekenis en het gevoel van het werk kon uitleggen.
Ook stond u altijd klaar met persoonlijk advies, en hielp u uw leerlingen met het vormen en ontplooien van hun eigen passies. Mijn mooiste herinnering aan u is van de keer dat u mij rekensommen gaf om op te lossen terwijl ik piano speelde. Het gevoel van zo diep in de 'flow' van een lied zitten dat niks meer kon afleiden was voor u een groot genot.

Mijn gedachten gaan uit naar de familie en vrienden van Jan. Ik wens jullie allen heel veel sterkte toe met het verwerken van dit grote verlies.
Daan Anbeek

Ik ken weinig mensen met zo'n grote passie voor muziek of lesgeven als Jan, wat hem maakte tot een geweldige leraar. Ik ben er zeer dankbaar voor dat ik hem heb mogen kennen als docent en als persoon. Jan, de energie en toewijding die jij in je lessen en leerlingen stak, zullen altijd een voorbeeld voor me blijven. Rust zacht.

'Jan Kuiper is overleden. Van muziek, je weet wel, die leuke!'. Dat appje las ik gisteravond en schrok ervan. Wát onwerkelijk.

En of ik dat weet. Wat heb ik leuke en fijne herinneringen aan je. Zingen, altijd een grapje tussendoor. Ook al had je geen muzikale mensen in je klas, jij kreeg ze wel aan het zingen. Of dansen. Of drummen. Jan, jij wás muziek.

Bedankt voor alles wat je gegeven hebt. Rust zacht. Familie en vrienden, heel veel sterkte.

Wat missen we u hier. Elke muziekles was leuk om heen te gaan omdat je wist, ook al was het het 1e uur, u zou er toch weer een leuke les van maken. Uw vrolijkheid, passie en talent zal iedereen missen. Meneer Kuiper en muziek waren niet afzonderlijk van elkaar te zien. Het enthousiasme waarmee u elke dag weer voor de klas stond was geweldig. U toonde interesse in de mensen om u heen en stond altijd voor iedereeen klaar. Wat was u een geweldige man. Ik hoop dat u nu geniet van uw rust en dat iedereen daarboven nu net zo van u en uw muziek geniet zoals dat wij, iedere dag weer, hebben gedaan.
Ik wens de familie, vrienden, collega's en leerlingen heel veel sterkte met het verlies van deze liefdevolle man.

Gecondoleerd en heel veel sterkte aan de nabestaanden!