Jan was een super boeiende en bevlogen persoon die hart had voor zijn vak en voor de leerlingen waar hij mee werkte. Door hem en door Ir. WC (mijnheer Cordemans) ben ik ik na het Spieringshoek in Delft Natuurkunde gaan studeren, terwijl ik daarvoor Natuurkunde eigenlijk maar een saai vak vond !
De meest bijzondere herinneringen zijn de keren dat Jan - na zijn pensionering - besloot aan de TU in Delft weer wiskunde lessen te gaan volgen en hij plots bij mij achter in het praktikum lokaal voor differentiaal vergelijkingen op dook. De studenten spreek ik altijdmet hun voornaam aan (en de studenten mij ook), maar Jan bleef heel lang "mijnheer Meisters" voor mij, ook al waren de rollen nu omgedraaid. Pas toen hij zei dat dat maar raar klonk en dat hij veel liever met Jan wilde worden aagesproken veranderde "mijnheer Meisters" in Jan Meisters en dat is ie sindsdien gebleven.
Hij kwam af en toe eens langs op de TU om een praatje te maken en dat was altijd erg gezellig: herinneringen aan Spieringshoek ophalen en wat over muziek babbelen. Jammer dat ik hem de laatste tijd niet meer heb gezien, maar ik bewaar goede herinneringen aan Jan, als docent , maar zeker ook als mens!