Lieve familie van Jan,

Vol ongeloof hoorde wij van het overlijden van Jan. In mei zijn wij verhuisd vanuit de Laan van Spieringshoek naar een ander huis in Schiedam. We hebben nog een mooi gesprek met Jan gehad.
De kinderen spitsten hun oren als de mooie klanken van de vleugel naar buiten kwamen. Onze dochter wil ook piano leren spelen en dan "net zo goed worden als buurman Jan".
Hij leeft voort in onze gedachten en wij wensen jullie heel veel sterkte om dit verlies te verwerken.

Veel liefs,
Roland, Nienke, Eline en Jasper Schuring
Lange Nieuwstraat 99B (voorheen Laan van Spieringshoek 8)

als oud collega op Spieringshoek herinner ik me jou als een vriendelijke milde Limburger, die heel muzikaal was en genoot van muziek .
de laatste 10 jaar zag ik je regelmatig in de Westvestkerk waar prachtige concerten werden gegeven. je genoot daarvan.
Jeroen veel sterkte met dit verlies,

Lya Mertens

Gecondoleerd met dit verlies! Ik kende Jan als enthousiaste toeschouwer bij de hockeywedstrijden op Spirit, waar ook JanBart en Pim speelden!
Maar ook anders. Wij woonden in de Kappeyne v.d. Coppellolaan en zagen Jan vrijwel dagelijks op weg naar school! Soms was er tijd voor een kort gesprekje maar een vrolijk goedendag was er altijd! Hij was een vriendelijk mens. Sterkte gewenst familie van de
familie Vollebregt!

Gecondoleerd!
Zeer onder de indruk was ik altijd van de lesrooster die meneer Meisters maakte voor ons, scholieren op sg. Spieringshoek. Zijn doel was om er voor te zorgen dat we geen tussenuren hadden, ook niet als er een docent ziek was. Ik ben hem hier altijd dankbaar voor geweest.
Rust zacht.
Lieve groet,
Diana

Jan was een super boeiende en bevlogen persoon die hart had voor zijn vak en voor de leerlingen waar hij mee werkte. Door hem en door Ir. WC (mijnheer Cordemans) ben ik ik na het Spieringshoek in Delft Natuurkunde gaan studeren, terwijl ik daarvoor Natuurkunde eigenlijk maar een saai vak vond !
De meest bijzondere herinneringen zijn de keren dat Jan - na zijn pensionering - besloot aan de TU in Delft weer wiskunde lessen te gaan volgen en hij plots bij mij achter in het praktikum lokaal voor differentiaal vergelijkingen op dook. De studenten spreek ik altijdmet hun voornaam aan (en de studenten mij ook), maar Jan bleef heel lang "mijnheer Meisters" voor mij, ook al waren de rollen nu omgedraaid. Pas toen hij zei dat dat maar raar klonk en dat hij veel liever met Jan wilde worden aagesproken veranderde "mijnheer Meisters" in Jan Meisters en dat is ie sindsdien gebleven.
Hij kwam af en toe eens langs op de TU om een praatje te maken en dat was altijd erg gezellig: herinneringen aan Spieringshoek ophalen en wat over muziek babbelen. Jammer dat ik hem de laatste tijd niet meer heb gezien, maar ik bewaar goede herinneringen aan Jan, als docent , maar zeker ook als mens!