Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoi Pa,

Vandaag ben ik begonnen met de buitenboel te schilderen...Het gaat redelijk maar voelde me vandaag wel erg alleen. Voor mijn gevoel sta ik daar maar te ploeteren en niemand die even komt kijken of het goed gaat. De buurman helpt me wel hoor maar dat is het toch niet helemaal!!! Op zo'n moment mis ik je verschrikkelijk.........Maar goed ik probeer het wel en ik hoop dat het wat word we zullen het wel zien. Dag vaders ik mis je.....

Hoi Pa,

Ik ben nu op vakantie in Texel en we vermaken ons prima! Alleen moet ik wel heel vaak aan je denken. In de trant van och wat zou Pa hier ook van genoten hebben...............Maar ja dat zullen we wel nooit weten. Het zijn vermoedens..........Maar dat zijn tevens ook weer de herinneringen die ik van jou heb meegekregen. Ik mis je maar het gaat ook allemaal weer verder voor ons.

Dag Pa,
Kus van mij

het is een lust om naar te kijkken,als je ze ziet spetterre in het bad bij oma,jan je hebt een superwijf en hele fijnne kinderren je kan trots op ze zijn.je buurtjes missen je nog steeds heel erg.

Hoi Paps,

Vaderdag? Ja vaderdag gaat gewoon door. Wij moeten het doorgeven aan Sam en dat doen we. Genoten van wat Sam op school gemaakt heeft voor Arjen. Heel leuk. Voor mij maakt het deze dag wel weer raar. Maar je bent in mijn hart en dat maakt het iedere dag weer papadag. Vergeten doe ik je nooit.
Dag paps,
Kus van mij.

Hoi pap,

We kregen van de week het kaartje binnen van Joke. Het "bedankt"kaarje van Willem en de meiden. Daar staat een fototje op van joke. Anouk maakte hem open en zag dr foto. Ze kwam naast me zitten wreef over mijn knie en zei: kijk mam, joke............die mis jij toch heel erg, net als opa.
Nou ik weer janken natuurlijk.
Anouk niet gelukkig, ze huilt niet meer met me mee.
Denk dat ze gewend raakt aan me gejank.(hihihihi)

Het is van joke nog maar zo pril, maar dat gevoel heb ik ook bij jou.

Dag lieve pap, hou van je.

Dag lieve paps ik weet dat je bij ons bent en kan glimlachen daarboven!
Love You Kus van mij.

Ik mis je zo ontzettend. Vind het nog steeds allemaal zo oneerlijk.
Hou van je , kus wanda

Het is nu 1.24 uur en ik kan niet slapen. Mijn hoofd zit vol, vol met gedachten van nu maar ook zeker van toen.
2 jaar geleden sliep ik bij mijn ouders op de bank, nou ja......slapen? Kijkend naar mijn vader.
Ja hij ademt nog, slaapt hij rustig? Zou hij pijn hebben, ooohhh hij wordt wakker even helpen.
Ga maar weer slapen....
Wat was ik blij dat het ochtend werd en mijn moeder vroeg wakker was dan kon ik snel weg.
Ja snel weg want, dit was toch wel erg confronterend en ook al ben ik verpleegkundige....dit was mijn eigen vader en toch wel even heel wat anders.
Maar oh wat ben ik achteraf blij geweest met deze nacht want......, het was zijn laatste nacht!
Die dag moest ik naar cursus en ik ben ook gegaan, rond 18 uur belde mijn moeder dat het niet zo goed ging, ik er naartuurlijk heen tussendoor even naar huis om de kindjes op bed te leggen en snel weer terug.
om 19.30 uur is mijn vader overleden, geheel op de manier die hij graag zou willen.
Wat ben ik trots op hem maar ook doet het verschrikkelijk veel pijn, het gemis van hem.
mijn papa de opa van mijn kinderen.
Wat ik mis? eigenlijk alles van hem, het gezin is het gezin niet meer als voorheen, iedereen moet zijn plekje weer vinden.

We zijn nu 2 jaar verder, 2 jaar waarin veel is gebeurd. Het eerste jaar voelde als verdoofd en werd ik geleefd, Ik heb veel gemist en veel ging er langs mij heen. Het tweede jaar zijn de emoties terug gekomen en leer ik weer mezelf kennen (al ben ik wel verandert). Ik kan weer genieten van de kleine dingen en soms ook de wat grotere dingen.
Ik leer de mensen om mij heen weer kennen en ook heb ik er lieve mensen door ontmoet.
Helaas moesten we ook afscheid nemen van dierbare.
Mensen die zeggen dat de pijn minder wordt....nou dit klopt niet, de pijn wordt erger, bewuster.
Het verdriet wordt anders maar zeker niet minder.
Ik heb de afgelopen 2 jaar veel geleerd maar het belangrijkste wat ik geleerd heb is: Leef met de dag, geniet van elk moment en met de dierbaren om je heen, doe niet moeilijk om kleine dingen zo belangrijk is het allemaal niet!

Dag lieve paps ik mis je en denk elke dag aan je.

Lieve paps,

2 jaar geleden ben je overleden.
Toen wist ik nog niet dat het zo'n pijn zou doen.
Ik smeekte toen naar boven om jou te laten gaan, tegen beter weten in.
Ik ga anders tegen het leven aan kijken, denk wat vaker jeetje wat maak ik me druk.
Nu leven en laten leven ... .... Maar ja ... .... Makkelijker gezegd dan gedaan.
Hoewel ik het wel een beetje beginnen te leren.
Merk dat ik er wat vaker heb poep aan wat anderen van me denken, en denk dan wat vaker: Lekker belangrijk!

Pluk de dag zeggen ze wel eens, nou als ik iets aan het leren ben de afgelopen twee jaar is dat het wel.
Morgen kan je wel dood zijn.
Pats, boem weg van dit aardbolletje.

Ik hoop dat het snel wat mooier weer wordt.
Heb zin in de vakantie, heerlijk weg met jou karavaantje.
Jaja, Kwa gevoel blijft hij gewoon van jou en ma. En dat gevoel is heerlijk.
Ja, dat kan ik nu zeggen na 2 jaar, is het heerlijk.

13 maart 2008 heeft een flink litteken achter gelaten, Waardoor ik een stuk van mezelf kwijt ben geraakt, maar met de mooie dingen om mij heen wordt het litteken wat gladder.
Anouk wordt alweer 5 jaar dit jaar, en mijn mooie jongen Jelle. Wat doet hij het goed.

Mijn Kanjer die alles voor mijn doet , een zus die voor mij in het vuur springt, mijn zusje die alles voor me zou doen, mijn moeder die zo dapper en lief is ... ....
Daar doen we het allemaal voor

Nou paps, beloof dat ik je plekje weer wat vaker op kom zoeken,dat heb ik een beetje af laten weten de laatste tijd.

Dag paps, ik hou van je,

Dikke kus Wanda.

Hoi Pa,

Morgen is het weer twee jaar geleden dat jij ons op aarde achter liet.....Het maakt me verdrietig....Een ieder van ons gaat op zijn eigen wijze met zijn verdriet om. Het is mooi. Morgen gaan ze met zijn allen gourmetten bij ma en ze zullen lekker een borrel op je nemen. Ik ga morgen gewoon werken en zal er dus niet bij zijn. Nee ik was het niet vergeten maar
ik wist niet zo goed of ik nu wel of niet moest gaan werken. Ik heb besloten toch te gaan werken. Jij zou dat ook gedaan hebben. In mijn hart ben je iedere dag bij me. Ieder dag herinner ik je. Dag lieve pa. Laat dit keer niet de stoppen eruit vliegen als ze aan het gourmetten zijn!