De weg van afscheid nemen Jan Willem is zoveel anders dan het pad dat we je mochten verwelkomen, maar soms lopen dingen anders........
Heel veel sterkte Annemarie, Isar en Hannah en verdere familie

Jasper en Magda

Lieve Annemarie, gezin, Astrid en familie,
Wat een verdriet! Veel te vroeg heen gegaan.. Heel veel sterkte! Liefs, Christine

Lieve Annemarie en familie, dank dat ik mocht meekijken in jullie leven en het afscheid van Jan Willem vandaag. Dank voor jullie voorbeeld om ondanks de onzekerheden en verdriet te genieten van het leven en het vertrouwen op God zo te hebben toegelaten in woord en daad. Annemarie dank voor je vertrouwen dat de Liefde groter is dan het verdriet. Dank voor de symboliek in allerlei details van vreugde en verdriet. Mooi dat Isar en Hannah zo mochten meedoen en kind zijn.
Annemarie je hebt door de jaren heen geleerd om gelukkig te zijn en dat zijn vaardigheden die je mag meenemen naar de toekomst en mag door geven aan ieder die je lief is en tegenkomt. Je mag het nieuwe land gaan ontdekken, de regie nemen en zijn wie je ben. Je bent een sterke mooie vrouw die weet wat ze wil en het goede voor ogen heeft en wil doen! Verdriet en geluk horen bij elkaar en verrijken je leven.
Liefs
Hetty de Bie

Beste Jan Willem,

Het lijkt nog niet lang geleden dat ik je zag binnenkomen bij Serac. Nu had ik al menigeen zien komen en gaan maar al snel had ik door dat jij bijzonder was. Slim, snel lerend en zo goed in de omgang. Een echte aanwinst. Gewoon je werk doen maar zo gewoon was dat niet. Jij deed dat op bijzondere wijze. Altijd een goede oplossing vinden en altijd met die warme hartelijke lach. Dank je dat ik met je heb kunnen samenwerken, al was ik de oudere, ik heb veel geleerd van je rust en je slagvaardigheid.
Pas de laatste tijd ontdekte ik dat je veel kracht uit je geloof haalde. Ik heb je “updates” met veel bewondering gelezen. Je hebt een grote indruk op mij gemaakt.

Rust nu in vrede.

Remy

De eerste herinnering die mij gelijk te binnen schiet als ik aan Jan Willem denk is de dag dat hij had bedacht dat wij in Mexico moesten gaan snorkelen met walvishaaien. Ik dacht nog; is dit niet levensgevaarlijk.. maar Jan Willem had het al helemaal bedacht en mij er op alle manieren van overtuigd dat dit helemaal niet gevaarlijk is ( ze zijn wel 12 meter lang maar ze eten alleen plankton) en daar gingen we dan... op een klein bootje op die grote oceaan opzoek naar walvishaaien.. Zonder jou had ik het nooit gedurfd maar ben zo blij dat jij mij had overtuigd, het is nu 1 van de mooiste momenten uit mij leven. Bedankt voor wie je was en voor de vele mooie herinneringen.
Wens een ieder die Jan Willem moet gaan missen heel veel sterkte en kracht toe.

Welke woorden ik ook probeer te schrijven, ik doe daarmee te kort aan de bewondering die ik heb voor de manier waarop jullie als echtpaar om zijn gegaan met de ziekte van Jan Willem. De manier waarop jullie wel en wee deelden in onze gemeente, zo open en eerlijk. Ik heb hele dierbare herinneringen aan het gebedsmoment met veel mensen in de Hoeksteen en jullie in de tuin. Aan de oproep voor gebed hebben veel meer mensen deelgenomen dan ik ooit had gedacht. Maar ik realiseerde me ook dat dat komt omdat jullie zo open en midden in onze gemeente staan. Dank jullie wel daarvoor en hoop dat wij nu om jou, Annemarie, Isar en Hannah mogen staan.
Waar ik ook zoveel bewondering voor heb is dat ik aan Hannah en Isar denk te kunnen merken dat hun leven eigenlijk 'gewoon' door is gegaan, dat ze niet gebukt zijn gegaan onder het grote verdriet van een zieke papa - knap als je dat je kinderen zo kan gunnen en ook nog een keer kan geven. Ik merk dat bv in de crèche of de lach op hun gezicht als we elkaar tegen komen.
Wie op de Here hoopt krijgt nieuwe kracht, staat in Jesaja en ik kan me zomaar voorstellen dat jullie (ook jullie familie en vrienden) die belofte nodig hebben om als een soort mantel om je heen te hebben en aan vast te houden. Of de regenboog die laat zien dat Gods trouw enorm groot is en voor eeuwig. Veel liefs en sterkte en Gods kracht en liefde voor jullie en de mensen om jullie heen.
Liefs, Theo en Cootje Heeringa