Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jeanne Krijnen - van den Elshout

15-05-193921-06-2001
      De handen elkaar gegeven
      trouw beloofd voor het leven

      Een hand als liefdevol gebaar
      die los te moeten laten valt ons zwaar

      Rust zacht zonder ellende en pijn
      in ons hart zul je altijd aanwezig zijn

      Overige informatie
      Mama mocht slechts 62 jaar worden...véél te jong om te sterven. Wat graag had ik haar voorgesteld aan haar kleindochter: Brechje Jeanne.
      Nu zie ik haar terug in mijn
      dochtertje en weet dat ze altijd bij me is...

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Lieve mam, inmiddels is mijn keuze duidelijk voor mij en al ga ik zeker géén makkelijke tijd tegemoet, dat is financieel ! Mijn gevoel zegt nu al dat ik hier géén spijt van zal krijgen...
        Voel ook dat u achter deze keuze staat.
        Was daar niet afhankelijk van, maar vind het wèl een fijn gevoel. Mis je. X

        Hélène -
        3 november 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        Mam, vandaag hoorde ik van papa het verschrikkelijke nieuws dat Rinus, de buurman waar papa ècht een vriend aan heeft, longkanker heeft en nog maar een levensverwachting van 2 maanden heeft...
        Uiteraard ben ik hier héél erg van geschrokken en ook papa is helemaal uit het veld geslagen : hij beleeft weer helemaal opnieuw de pijn die hij had toen u ziek en opgegeven was!
        Rinus hoopt in december de geboorte van zijn tweede kleinkind echter nog mee te mogen maken, dus mam, kunt u zorgen dat hij niet voortijdig gehaald wordt naar waar u nu bent ? En als hij dan daar bij u aankomt vangt u hem wèl op toch ?
        Hij heeft zóveel voor papa (en u) betekend en gedaan dat hij het verdient om liefdevol ontvangen te worden !
        Maar voorlopig moet hij nog even hier blijven hoor, mits zónder pijn! Mis je

        Hélène -
        21 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        Lieve mams, Brechje is soms èrg dwars en op die momenten moet ik altijd denken aan hoe moeilijk ik het ù gemaakt moet hebben met mijn dwars zijn.
        Zij doet mij hiermee èrg pijn en ik twijfel wel eens of ik wel een goede moeder ben...maar besef ook dat zij dit niet kan weten en dat u zich misschien ook wel eens heeft afgevraagd waar u het aan verdiend had dat ik zó opstandig was. Je doet toch als moeder
        wat je denkt dat het beste is ? Daarom houd ik me vast aan het idee dat Brechje zichzelf dezelfde vragen stelt als zij ooit kinderen mag krijgen. Alleen hoop ik dan wèl dat ik er nog voor haar mag zijn om die vragen te beantwoorden...Mam, IK MIS JE !! XXX

        Hélène -
        18 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        Nou mam, zoals je ziet is Silva niet zo'n schrijfster...maar gelukkig kan ze wèl goed typen ! En, inderdaad: we hebben het nog geregeld over u en over hoe erg we u missen.
        Ook wilde ik nu even kwijt dat ik een héél belangrijk persoon vergeten ben te bedanken in mijn laatste berichtje. (Dit
        komt omdat deze persoon deze pagina nog niet zèlf bezocht heeft, omdat hij nog een beetje ontdekkende is op computergebied, maar wie weet...)
        Lieve paps, mocht je dit ooit lezen, hartelijk bedankt voor alles wat u voor ons doet !! Brechje is helemaal wèg van u. Dat blijkt o.a. uit het bellen naar u, met haar speelgoedtelefoontje.
        Hopelijk kunnen jullie nog héél wat jaren van elkaar genieten, want dan kan ik dat weer van jullie ! Kusjes,

        Hélène -
        11 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Lieve Jeanne,
        Ja ik ben niet zo´n schrijfster, vind het maar moeilijk, maar wilde toch een keer reageren. Hélène is op dit moment bij me en je komt toch telkens weer naar voren in onze gesprekken.
        Ik mis je ook die leuke warme vrouw telkens als Heleen en ik bij jullie aankwamen legde je het puzzelboekje opzij en zei wat kan ik inschenken. Het was elke keer weer reuze gezellig met je. Je bent echt een gemis voor de maatschappij altijd gezellig en even hartelijk. Nu spreken Hélène en ik elke week een keer af ´s avonds we houden de pas erin. Brechje wordt steeds groter en bijdehandter en lijkt op je het moest zo zijn jawel toeval bestaat niet. Ik vind het zo jammer dat je zo vroeg weg moest. Ze zeggen wel eens de goede mensen gaan het eerst dit moet ik nageven. Maar Hélène en ik gaan er toch iets leuks van maken tot in het bejaardenhuis aan toe houden we onze feestneuzen op met een lach en een traan op zijn tijd. Ze zeggen wel eens het duurt even, maar het komt goed en daar gaan we vanuit.
        Ik wil zeggen tot ziens tot ooit.
        Je bent in mijn hart in ieder geval.
        En nog bedankt voor je laatste twee lieve kaarten.
        Heel veel liefs, xxx

        Silva -
        10 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        Lieve mam,
        Op dit moment sta ik voor een moeilijke keuze in mijn leven: ga ik verder met de man die u heeft moeten beloven, op uw sterfbed, dat hij goed voor mij zou zorgen of kies ik voor een leven zonder hem ? Het doet me zeer dat ik daarover niet met u van gedachte kan wisselen...
        Hoop dat u mij wijsheid kan schenken,
        alhoewel ik goed realiseer dat ik deze keuze voornamelijk met mijn hart zal moeten maken ! Gelukkig kan ik nu heel goed met papa praten en leer ik hem zodoende ook beter kennen dan ooit ! xxx

        Hélène -
        3 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        Mam, zoals je kunt lezen heb ik aan Carola een hele goede vriendin en ook Winny is méér dan een zus voor me.
        Dit niet in de laatste plaats doordat ze nu, dankzij haar geluk met Gerard,
        lekkerder in d'r vel is gaan zitten !
        Winny (en Gerard uiteraard) bedankt.xxx
        Bij deze wil ik ook Silva, Oma Dymph & Opa Frans, Oom Ad & Tante Len èn Oom Jac & Tante Anny bedanken voor hun steun en begrip. Ik houd van jullie !

        Hélène -
        3 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 17   |   niet OK
        lieve helene,
        er komt weer een klote tijd aan .het jaar is bijna voorbij,weer een kerst en oud en nieuw zonder je dierbare.welke moeilijke tijden er ook aankomen,ik ben er voor je..ik hoop jij ook voor mij.en ik weet zeker dat je moeder achter je staat in jou moeilijke komende tijd.

        carola(ik heb net kaarsje gebrand voor je mam's)

        je -
        27 september 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Het volgende gedicht heb ik 12 juli 2001 voor/over mijn moeder geschreven en het voelt nog steeds zo :

        "Haar doel"

        Kon ik haar nog maar aanraken, haar een puzzel zien maken.
        Een gesprek met haar voeren,
        op 'n terrasje samen naar mensen loeren.
        Haar haar een beetje knippen,
        samen aan 'n wienermelange nippen.

        Maar ze is er niet meer
        dus zie ik haar nooit weer...
        Hoewel, soms heb ik 't gevoel:
        er is ná de dood nog een doel...
        Dan lijkt het net of ze bij me is
        en zó verzacht zij mijn gemis.

        Hélène -
        22 september 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Lieve mam, niemand heeft er, volgens mij, ook maar een idee van hoe erg ik u mis en zeker in deze tijd en situatie.
        Een goed gesprek met u is wat ik nu enorm mis...dikke kus

        Hélène -
        19 september 2006

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.