Het was een schok binnen de gemeente toen we op kerstmorgen hoorden van Jenny's overlijden. We hebben haar herdacht op tweede kerstdag in de Maartenskerk in Tiel. Ze is twee maal een periode predikant in Wadenoijen geweest (tegenwoordig een deel van de Protestantse Gemeente Tiel). De eerste keer, van 1983 tot 1989, was ze de eerste vrouw binnen de classis Tiel. Dat was zacht gezegd niet altijd eenvoudig tussen de Betuwse mannenbroeders. De tweede periode van 1996 tot 2004 was er in dat opzicht al veel veranderd en had ze er binnen de ring een aantal vrouwelijke collega's bijgekregen.
We hebben de afgelopen dagen veel verhalen gedeeld over Jenny: over haar korte heldere preken (binnen een uur moet het klaar zijn ) en haar mooie -zelfgeschreven- gelaagde kinderverhalen voor de zondagschool. Haar moed om op te komen voor de underdog in het pastoraat. Haar zichtbaarheid; altijd op de fiets door het dorp. De bibliodrama samen met haar collega Peter Minnema.
Als je gemeenteleden vraagt hoe ze Jenny typeren dan noemen ze woorden als: Betrouwbaar, weloverwogen, betrokken, met humor en een klinkende lach.
Jenny ging nog regelmatig bij ons voor. We gaan haar erg missen. En denken aan haar terug met genegenheid en veel waardering.

Namens het moderamen van de Protestantse Gemeente Tiel
Frank de Haan, voorzitter (a.i.)
Mieke Bregman, predikant

Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Jenny

Ik heb de eer gehad om Jenny te leren kennen als kennis/vriendin van mijn ouders en later als gastpredikante van onze Vredeskerk gemeente. Zo ontstond er ook tussen ons beiden een warm contact en kwamen we weleens bij elkaar over de vloer. We aten wat of dronken heerlijke koffie tijdens hele fijne gesprekken. Dat alles zo snel is gegaan en Jenny er niet meer is, is nauwelijks te bevatten. Geen afscheid van haar genomen kunnen hebben in deze tijd van corona doet me veel verdriet. Geen laatste woorden of groet, geen laatste knuffel of handdruk. Het voelt als een boek dat niet uit is, als een film met een complex open einde. Onaf. Een goed afscheid is zo belangrijk! Daarom wens ik alle nabestaanden van Jenny toe dat zij ondanks alles een manier zullen vinden om straks weer verder te kunnen.
Lieve Jenny, ik heb veel aan je gehad, heb veel om je gegeven en heb enorm genoten van je gulle lach, je mooie preken, je wijsheid en levensvreugde. Dat je in Vrede mag rusten.
Veel liefs, Margriet van de Kaa.