Lieve familie van Berkel,
We zijn diep geroerd door het enorme verlies wat jullie hebben geleden. Veel sterkte en steun bij het verwerken.
Roland, Mariette, Franka en Luuk

Het kindercafé van Meneer Howard en Mevrouw Rosa bedanken Jeroen voor zijn steun en vriendelijkheid.
Wij wensen de nabestaanden heel veel sterkte bij dit enorme verlies.
Howard en Rosa

Lieve Jeroen, je lach , jouw strijd in herinnering altijd bij ons. Rode knuffel uit Gouda

Mohammed Mohandis

Wow, wat een leuke, lieve, enthousiaste man dachten we toen we Jeroen voor het eerst ontmoeten. Geen formele bestuurder die keurig z’n dingetje doet - maar betrokken en oprecht geïnteresseerd. Iemand met een open mind en een warm hart. Zoals je op elke foto van hem ook ziet, een blik waar iedereen meteen vrolijk van wordt. Bij de Sociale Helden van West was hij als een vis in het water, als PvdA-er in hart en nieren - maar ook als mens. Iedereen liep met ‘m weg, welke politieke kleur of overtuiging je ook had. Je hoort wel eens zeggen dat de beste mensen vaak het eerst gaan, bij Jeroen gaat dat gezegde helaas op. West verliest een bevlogen bestuurder, fijne collega en lief mens - maar het allerverdrietigste is natuurlijk dat zijn partner en kinderen deze knuffelbeer moeten missen. We wensen ze alle liefde en troost die ze nodig hebben nu Jeroen fysiek uit hun leven verdwenen… maar zijn warmte, liefde en humor zal echt altijd bij jullie blijven….

Lieve Jeroen, bij de Sociale Helden in de Wolken hebben ze dikke mazzel dat ze jou erbij hebben, maar wij hier in West zullen je vreselijk missen…

Laura Emmelkamp & Scato van Opstall
Deelnemers van Sociale Helden West (Keet Smakelijk)

De familie van Berkel, met veel ooms, tantes, kleinkinderen en achterkleinkinderen is groot en luidruchtig. Wil je enigszins opvallen en het woord krijgen, dan is jezelf tonen en je stem verheffen minimaal noodzakelijk. Maar als op familiedagen Jeroen, Caroline en de kinderen binnen kwamen, dan wist je dat er - in positieve zin - altijd een overtreffende trap is. Jeroen knuffelde zich een weg door de menigte, waarbij iedereen het idee had dat Jeroen het leuk vond om specifiek jou te zien. Hij deed er geen moeite voor, het zat in zijn genen. Nadat hij de kilo’s kippenpoten in de keuken had afgegeven ging hij met volle aandacht grappen maken of een geangageerd gesprek voeren. En dan maakte het niet veel uit dat hij de dag ervoor - bijvoorbeeld op oudejaarsavond - met veel drank veel te laat in zijn bed gestapt was.

Zeer legendarisch was een familie weekend in Friesland bij Hans. Na een tafeltennis toernooi van twee dagen bleek Jeroen de beste van het stel. De manier waarop hij dat vierde staat in ons geheugen gegrift. Met een beker op het balkon leek het alsof hij bij de Stadsschouwburg het Leideplein toesprak.
Maar ook zijn rol als quizmaster toen oma van Berkel 75 werd was legendarisch. We keken naar een cursus “improviseren voor gevorderden”.

Na zijn dood lazen we de berichten van collega’s, vrienden en partijgenoten. Eigenlijk wisten we het al, maar Jeroen was blijkbaar overal zich zelf. Hij was overal die energieke knuffelbeer, wars van gedoe en status en zich permanent inzettend voor mensen om hem heen. Hebben we eigenlijk wel vaak genoeg gezegd hoe ongelooflijk leuk en warm hij was? Dat hij door zijn authentieke optreden op iedereen indruk maakte. Dat hij minstens 100 had moeten worden omdat hij altijd boeit, altijd een opmerkelijk mens zou zijn. We zullen het moeten doen met onze mooie herinneringen. Wat zijn we trots dat Jeroen ons petekind is. We gaan hem ontzettend missen.

Stella en Nico