Lieve Joey,
Met ongeloof en nog steeds met groot verdriet schrijf ik hier en hoop ik dat ik woorden kan geven aan mijn gedachten en hiermee vooral je lieve ouders, je broer, je neven nichten, je opa en oma’s maar ook niet te vergeten je matties, vrienden, vriendinnen, (oud)klasgenoten, voetbal en muziek maatjes en je online kring - een soort van hart onder de riem kan steken. Maar wat kan ik zeggen bij dit grote verlies?
… De stilte is oorverdovend.
Sinds een aantal jaren kwam je bij ons over de vloer, via de muziek heb je een connectie met m’n zoon Justin (Jintra). Vele uurtjes brachten jullie samen met vrienden door. Overal en nergens, in muziekstudio’s en ook in onze zitkuil aan de vijver, muziek luisterend, kletsend, rappend en chillend etc…
Als ik je aanbood om met ons mee te eten, dan sloeg je altijd vriendelijk af en vertelde je me: “ik eet thuis; er wordt op me gewacht.” En dan pakte je je fiets en ging je weer. En dit beeld gaat continu door me heen... De lege plek die je achterlaat Joey. Het gemis dat je er niet meer bent voor iedereen die van je houdt.

Vorige week woensdagochtend, vlak voor het naar school gaan, riep Justin me. “Mam, Joey is niet thuis gekomen, dit is niet goed!” Ik schrok. We keken en we zochten online, en een lichte paniek kwam over ons heen. We hoopten dat alles goed met je was en die gedachten stuurden we het universum in. “Volhouden! Alles is goed!” Dat spraken we hardop uit in de woonkamer. En we probeerden de dag te beginnen. Helaas, onze woorden waren tegen beter weten in… Wat een verschrikkelijke pech heb je gehad Joey. De gedachten “ik wou dat het anders was” schieten steeds door me heen. Ik denk dat iedereen die gedachten heeft.
Maar we kunnen niet terug. We moeten er mee leren leven. De stilte die je achterlaat is oorverdovend… in je muziek en de herinneringen en in je familie leef je voort. We bereiden ons nu voor op het afscheid vrijdag. Take care lieve Joey. Een goeie reis.
Maak veel mooie muziek daarboven.

Veel liefs,
Christel
Moeder van Justin (Jintra)

Heel veel sterkte familie met dit groot verlies...woorden schieten te kort....
Margaretha & juan wiersema/carrot

Lieve Joey de tijd ging zo snel, ookal kende we elkaar best lang. De laatste 4 maanden kregen we meer contact en zag ik je bijna elke week, we hadden het altijd zo gezellig en je was zo’n lieve jongen. Nooit verkeerde bedoelingen, juiste intenties en je hart op de juiste plek. Ik herinner onze gesprekken en ik ben je echt dankbaar voor alle momenten. you’re always in my heart♥️. #Angel. i miss you x Tyara