Ik wil het leven, Annette en de kinderen, Daan, Thijs en Ella niet los laten. Ik ben te jong, heb nog zoveel plannen, ik heb levenslust.
Helaas, ik kan de strijd van deze vreselijke ziekte niet winnen. Ik heb gedacht dat ik het zou overwinnen maar het kwartje is steeds de verkeerde kant opgevallen.
De kanker heeft mij, en mijn gezin kapot gemaakt. Gelukkig heb ik zelf de regie nog kunnen nemen. Ik moet het leven nu los laten. Ik heb alle vertrouwen in mijn super kinderen dat ze zich verder ontwikkelen tot mooie volwassenen mensen.