Lieve oom Johan ,

Een glansrijk,sociaal,liefdevol ,energiek en hard werkend persoon is van ons weg gegaan .
Zonder dat je het misschien besefte heb je toch bij veel mensen een goed voorbeeld afgegeven met je positive houding en werkinstelling . In ieder geval voor mij was je een voorbeeld . Niet zeuren maar doorgaan . Niet stil staan maar socialiseren ,zoals je dat noemde .
Vaak liep je langs ons huis om naar je kantoor te gaan op de veemarkt en dacht toen altijd wat een betrokken man is het toch .
Een lieve man voor Sophie en een goede vader voor zijn kinderen en kleinkinderen.
Bij velen zit je in het hart en dat zal wel zo blijven ,daar kom je niet meer uit Johan .
En aan alle nabestaanden hoop ik dat ze je voorbeeld volgen Johan ,want er was er maar één zoals jij .

Langs deze weg wensen wij iedereen van de familie heel veel sterkte toe met het verlies van Johan.
Gecondoleerd.

Altijd als ik aan (ome) Johan denk, komt er een glimlach op mijn gezicht.
Ik denk aan gezelligheid. Aan mooie herinneringen. Aan de feestjes bij ons in de garage. De lol om tante Jenny. De gekkigheid met mijn vader. De discussies met ome Ad over politiek.
En vooral aan de vakanties met onze families. Bretagne, Grand Motte en Cannobio. Johan in een te snelle BMW en wij er met onze te zwaar beladen Renault 18 achteraan. Johan die altijd te hard reed en nooit ergens op lette. Pa die zich echt aan alle regels hield en toch een bekeuring kreeg. ’Wat doen we Johan? Blijven we hier of jagen we door’.
Hoe de moeders op het strand lagen te bakken en Johan vanaf een terrasje genoot en altijd terugkwam met wat lekkers. Hij was de vrolijke noot. Degene die het initiatief nam, zoals het huren van surfplanken in Bretagne en dan met een speedboot opgehaald moeten worden…. Sprak geen woord Frans, maar kreeg alles voor elkaar.
Hij zag nooit problemen of gevaar, alleen maar mogelijkheden. Hij was altijd behulpzaam en heeft tot op het laatste moment interesse in ons gehouden.
Mijn liefste oom. Ik ga hem missen.
Marleen.

Een eigenaardigheid wat mijn neef en ik gemeen hadden was het 'krabbelen' van onze wenkbrauwen.
Bij toeval achter gekomen. Het gebeurde automatisch en in rusttoestand.
Ik wens je een goede overgang.
Nicht Simone Hamerling