Als overburen zie je elkaar iedere dag…. Even zwaaien naar elkaar en omdat je al zolang tegenover elkaar woont was een gekke bek of iets anders al gauw genoeg wanneer er weer iets geks gebeurde in de straat en wij daar onze mening over wilde delen.
Nooit was het saai. Zomers even een praatje maken bij het keukenraam of gewoon even op de stoep. Jouw ongezouten opmerkingen, humor en mening bleven altijd hetzelfde. Dat was John, zeiden we dan, want tja, jij was gewoon recht voor zijn raap. Daar moet je tegen kunnen en van houden. Gelukkig zijn wij ook zo dus dat zat wel goed.
Nu zwaaien wij alleen nog naar Helen, Denise, Stijn en Jeroen. Helaas kunnen wij nooit meer naar jou zwaaien John! We zullen je missen.
Lieve Helen, Denise, Stijn en Jeroen, als jullie ons nodig hebben, we zijn maar een voordeur “away”. Dikke X Marco, Ingeborg, Eva en Erik

John heb ik leren kennen toen wij, MIWO luchtbehandeling, een ervaren luchtkanalen monteur zochten. Dat werd dus John via XXL bouw (Nick Struijs) en ik had meteen een klik met John. Heerlijk direct en zeer duidelijk en een vakman op luchtkanalen gebied dus dat klopte helemaal. Toen John ziek werd, is hij nog wel bij ons op kantoor geweest en kopje koffie gedaan. Daarnaast ben ik in zijn latere fase ook nog bij hem thuis geweest en niet alleen over zijn ziekte gehad maar ook gewoon over dagelijkse zaken en vakanties want vertelde John "ik weet wel dat ik ziek ben en er zijn genoeg mensen die daarover willen praten maar nu niet meer". Dus werd het een "normaal" gesprek tussen 2 luchtkanalen idioten die allerlei leuke verhalen uitwisselde. Ik merkte dat John dat leuk vond en dat was goed.
Wel had hij een verzoek> of ik aub een RVS luchtkanaal wilde maken op zijn verzoek die hij graag op zijn uitvaart wilde neerzetten want hij was luchtkanaal monteur in hart en nieren. Dus schetsen en bespraken we zijn kanaal en daar moest dan wel een plantenbak in passen. Het eindresultaat stond inderdaad op zijn uitvaart en daar was ik best trots op dat dit gedaan was. Ondanks het feit dat John deze liever ook nog op zijn eigen kist wilde hebben staan maar dat is toch op verzoek van familie iom hem niet gedaan want het was best een "aardig apparaat", maarja dat was John.

John (en Familie), wat een mooie uitvaart heb je ervan gemaakt> super binnenkomst, iedereen was wakker en alert met jouw muzikale keuze en het werd gelukkig niet een verdrietig afscheid maar eerder een bijeenkomst van vrienden die onder genot van een muziekje en verhalen John de laatste groet brachten. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen> mooie uitvaart maar met een echt hoog John gehalte.
John, dank je wel dat ik je heb mogen leren kennen en ik wens jouw familie al het beste toe en kan alleen maar zeggen dat jij een kanjer was....... Wilfried

John,
We zij samen opgegroeid in de eenhoornstraat, jij op nummer 65 ik op 57.
Van kinds af aan waren we echte vrienden en wat hebben we een hoop streken uitgehaald.
Slapen in tent
Wat al ter sprake kwam in één van de toespraken: het slapen in de tent achter onze flat in de eenhoornstraat. Als in de flats alle lichten uit waren gingen wij op pad en s'ochtends in de bosjes tegen over de Aldi wachten tot de vrachtwagen met brood kwam en als de wagen wegreed gingen wij rustig uit zoeken welk brood we in de tent zouden gaan nuttigen.
Het avond eten verdiende we door achter bij de supermarkt aan de planetenweg lege kratjes bier te pakken en deze kratjes aan de voorkant weer in te leveren.
Opel Kadett GT.
De Opel Kadett kwam ook nog langs in een toespraak.
Donderdag avond in de zwembad kantine lekker bier drinken en dan met onze snelle wagen's (jij in je Opel GT en ik in me Golf GTI) terug naar de eenhoornstraat, maar altijd met een omweg via de IJmuiderslag.
Tot die ene keer dat ik in de eenhoornstraat op je stond te wachten. (ik dacht waar blijft die slak nou) Daar kwam je eindelijk aan, maar dat zag er niet goed uit, je kwam lijk bleek uit je auto en zij dat je uit de bocht was gevlogen(duidelijk te zien aan de auto)
Maar het ergste was dat je dacht dat je iemand geraakt had en zo waren we dan ook wel weer, terug met z'n tweeën in mijn auto de plaats delict onder zoeken.
We moesten flauwtjes lachen dat er een emmer in de berm lag, we waren gerust je had alleen een emmer en wat bomen had geraakt.
Dit zijn twee van de tientallen verhalen die wij mee gemaakt hebben.
Wat hebben we gelachen en veel mee gemaakt.
We zijn elkaar op een gegeven moment uit het oog verloren, maar nooit uit het hart en ik weet van jou dat dat wederzijds was.
Toen ik hoorde dat je ernstig ziek was schrok ik me kapot en wist niet precies wat ik er mee aan moest. Gelukkig hebben we toen met wat jeugd vrienden een biertje gedaan en hierna ben je niet meer uit mijn gedachten geweest.
Ik ben hierna gelukkig nog enkele malen bij je langs geweest en hebben we oude verhalen opgehaald.
Maar John wat heb ik een respect voor jou, want je was geen steek veranderd(in je ene hand een pot bier en in de andere een peuk) en heerlijk breeduit lachen.
Wat heb jij te ziekte als een held gedragen.
John je bent mijn topper!!
John ik mis je echt.

Lieve Helen, Denise, Jeroen en Stijn,

Respect is het woord dat in mij opkomt als ik aan jullie denk, de wijze waarop jullie samen als gezin deze 'K'ziekte hebben proberen te overwinnen daar heb ik bewondering voor, helaas John heb jij deze ongelijke strijd niet kunnen winnen. Je was een man van no nonsense, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Geen kapsones, lekker recht door zee !
Helen, Denise, Jeroen en Stijn, heel veel sterkte de komende tijd ! Wij denken aan jullie.
XXX Paul,Karin, Robin, Nick en Jack.