Terwijl ik in de auto naar een nummer van Doe Maar luister, dwalen m'n gedachten af naar 1982-1983.....de "gokhal" tijd. En niet om te gokken maar om te "chillen" met andere jongeren. En daar was jij meestal ook te vinden. Mijn herinnering aan jou uit die tijd is een jongen die sociaal was, altijd wel wat te vertellen had en waarbij je je op je gemak voelde.
Net als alles, ging deze tijd weer voorbij maar in IJmuiden kom je elkaar altijd nog wel tegen, al is het jaren later.
Een paar jaar geleden werd ik een collega van Helen en kwam Denise stage bij ons lopen. Van Helen zelf en door de blogs leefde ik, net als heel veel anderen, mee met jullie en vol verbazing was ik dat je toch nog met de feestweek IJmuiden aanwezig was.
Ontzettend veel respect voor hoe jullie deze zware tijd hebben doorstaan en hoe sterk jullie samen als gezin zijn. Deze afloop had niet zo mogen zijn maar helaas is dit de realiteit.....Rust zacht !

Veel te jong heb je deze aardbol verlaten..Ik heb je leren kennen tijdens het vrijgezellen feestje van mijn zwager waar we deden waar we goed in zijn even een biertje drinken. Sindsdien kwamen we elkaar regelmatig tegen waaronder op verjaardagen wat altijd gezellig was. Helen kids en fam veel sterkte en John tot laters.
X Ron josetta en de meiden

Eens was je mn schoonbroer, altijd was je de favoriete ome John van mn dochter Lorraine. Woorden schieten tekort. Veel te jong en zo oneerlijk. Wij wensen Helen, Denise, Jeroen, Ron, overige familie en naasten heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Claudia & Leo

Gecondoleerd, Ik wens jullie ontzettend veel sterkte met dit vreselijke verlies, van jou lieve man, jullie vader en vriend.

Liefs Desire Sieraad

Samen zijn we opgegroeid, we schelen maar een paar maanden. Leuke herinneringen heb ik aan onze jeugd, op vakantie naar het Land van Bartje en mijn pogingen een trui voor jou te breien die je braaf steeds kwam passen. Later toen we volwassen waren zijn we elkaar eigenlijk uit het oog verloren, maar op de achtergrond hoor je altijd wel hoe het gaat. Ik vond het heel fijn om jullie tegen te komen op de jaarmarkt in Santpoort en jou daar even gesproken te hebben. Je hebt een geweldig lief gezin waar je trots op kunt zijn. Je nichtje Ingrid en Arnaud.

Lieve Helen, Denise, Stijn en Jeroen,
We hebben elkaar door de ziekte van John leren kennen. Wat een fijn warm gezin, waar elk zorgmoment een heerlijk bakkie zwarte koffie gezet werd. Tijdens deze bakkies hadden we gezellige, maar ook serieuze gesprekken. John wist al dat ik altijd later kwam dan dat in de planning stond, en daar werden regelmatig grappen over gemaakt. Bedankt voor het vertrouwen dat ik, tijdens deze zeer moeilijke tijden zo dicht bij jullie gezin heb mogen komen. Heel veel sterkte de komende tijd en een dikke knuffel, Wil Crezee

Lieve John,
Jeetje zeg wat is dit ongelooflijk moeilijk. Ik wil al 2 dagen hier iets opschrijven maar ik heb geen woorden. Ik heb geen woorden alleen maar tranen. Wat heb jij een ongelooflijke zware strijd gestreden.

15 jaar geleden kwamen wij bij jullie in het hofje wonen. We hadden meteen een klik, altijd gezellig even een praatje. Veel mensen zien gaan en mensen zien komen in de straat maar die gingen dan verhuizen maar dit John is zo oneerlijk.
Toen ik december de uitnodiging gaf voor mijn feest in februari zei je mijn kop eraf maar ik kom hoor Moon. En je kwam tot middernacht hield je het vol. Dankjewel topper je was een mooi cadeautje.

Zaterdag voor je stierf heb ik je nog gesproken, even koffie gedronken want een bakkie drinken vond je altijd zo gezellig maar ik zag hoe je aan het vechten was en hoe verschrikkelijk ziek je was. Daarna ging het zo slecht met jou.
Jouw meiden en Jeroentje en Stijn wij zullen er altijd voor ze zijn.

Lieve John, rust zacht dat heb je verdiend na die vreselijk oneerlijke strijd. dag vriend.

Dikke kus, Reinier, Monique en de kids