Tips over condoleren of herinneringen delen?
Als ik aan mijn oom Joop denk, moet ik ver in het verleden teruggaan. Oom Joop was 18 jaar toen ik geboren werd.
Als klein meisje was ik op bezoek bij oma van der Velden in het huis aan de Provincialeweg 26 in Schalkwijk.
Dat wat een vrolijke boel want oom Joop speelde met zijn voet onder tafel dat hij een poes was en kopjes gaf aan mijn benen. Ik weet niet meer of oom Joop of oom Niek het beste kon miauwen maar oom Niek kon het beste jodelen.
Ook heb ik nog wat oude foto's met teksten gevonden in het fotoboek van mijn moeder Clazien.
Op de eerste foto staan van links naar rechts Joop (1937), Niek (1934), Cobie (1932), Riet (1930), Wim (1928) en Clazien (1927). De foto is gemaakt na de eerste inundatie. Op Eerste Pinksterdag, 12 mei 1940, was de boel onder water gezet. De heg is dood.
De foto van de drie broers Joop, Wim en Niek is uit 1948. Joop en Niek zaten op de ambachtsschool. Joop is handig, creatief en humoristisch. Hij bouwde een prachtig eigen huis en maakte keramische potten.
De gezinsfoto uit 1948 hing altijd bij oma aan de muur.
Op de laatste foto is zijn moeder Mina (1901-1987) op bezoek bij tante Cobie in Schiedam.
Mijn mooiste avontuur met Oom Joop speelde zich af in de H. Michaelkerk in Schalkwijk. Dat is dezelfde kerk waar wij deze week samenkomen voor het afscheid.
Op zondagmiddag ging ik vaak naar de kerk om op het orgel te oefenen. Oom Joop vroeg of hij een keer mee mocht. We belden aan bij de pastorie en liepen binnendoor naar de kerk en het orgel. De tussendeur tussen de kerk en de pastorie bleef open staan. Helaas ontdekten we na een uurtje dat de tussendeur was dichtgewaaid. We klopten keihard op de tussendeur en op alle andere deuren in de kerk, maar niemand hoorde ons. Het Lof begon pas om half 7. Zouden we dan nog 4 uur opgesloten zitten?
Oom Joop kreeg een idee. Hij ging op zoek naar een manier om de kerkklokken te luiden. Inderdaad vond hij in de sacristie een knop en toen begonnen op zondagmiddag om 3 uur in Schalkwijk de kerkklokken te luiden. Gelukkig had de huishoudster de klokken op dat vreemde tijdstip gehoord en ze deed de deur open.
Na mijn huwelijk en verhuizing naar Brabant is oom Joop op een zaterdag op bezoek geweest in Oss geweest. Hij heeft onze oude plavuizen opgehaald en daarmee een mooie vloer gelegd in de garage van mijn moeder. Zo kreeg zijn oudste zus een echte JOOP tegelvloer, die er nog steeds ligt.
Beste tante Til, Miranda en Moniek, gecondoleerd met dit onverwachte verlies.
Ik wens jullie veel sterkte met het verlies van uw man en jullie vader.
"Het leven is mooi als je het maar wilt zien"
Hopelijk kunnen de mooie herinneringen jullie een beetje troosten in de komende moeilijke tijd zonder hem.
Hartelijke groeten uit Heesch,
Liesbeth Dalderop-Kool,
ook namens Hans
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.