Beste Lilian en Talitha
Joost heb ik meegemaakt tijdens onze deelname aan Partner in Policymaking 3 2007/2008
De laatste keer was het in 2016 tijdens een reuïnie van PIP3 op de Zorgboerderij Zebra.
Ik herinner Joost als een veelzijdig, kleurrijk, inspirerend en wijze man.
Ik wens jullie heel veel sterkte
De mooie dierbare herinneringen aan Joost blijven voor eeuwig in jullie geheugen.
Shagita Soedamah

Beste Lilian en Talitha,
Ik heb Joost maar een keer ontmoet gedurende de voorbereiding van ons Tiny House park Rijsenhout. Ondanks zijn ziekte gaf het project hem energie. En tijdens die ene ontmoeting bleek al hee snel hoe hij in het leven stond: niet gelijk bij een tegenslag het bijltje erbij neergooien. Nee, van daar uit op zoek naar andere wegen om je doel te bereiken. En met die instelling willen we verder bouwen aan iets waar hij helemaal achter stond. We hopen er een vital place van te maken! Als het zover is willen we jullie graag uitnodigen bij de opening. Heel veel sterkte gewenst in de komende tijd.

We hebben samen aan de wieg gestaan van Cradle-to-Cradle in onze eigen omgeving. We hebben samen de grote leermeester, Michael Braungart, gesproken in Hamburg. Vervolgens heeft het ons niet losgelaten. We hebben veel ondernomen en met elkaar gesproken op je bureau in Nieuw-Vennep. Je open blik en waardering voor elke bijdrage zijn voor mij een blijvende inspiratie.
Ik wilde graag meteen alles veranderen, maar jij sprak de wijze woorden (die ik nog regelmatig hoor) “Stapje voor stapje, niet teveel ineens. Je moet de mensen meenemen in je verhaal, dan kom je verder”.
En kijk nu eens wat je voor elkaar hebt gekregen in de Haarlemmermeer. Ik heb enorme bewondering voor je, je zult altijd bij me zijn en ik ga je missen.
Chris en Hankie

Beste Justin, Talitha, Lilian en familie,
Het overvalt je als "schoolvriend" als de kaart in de bus valt. Te laat heb ik vernomen dat hij ernstig ziek was, en nu te laat voor een bezoek wat ik nog gehoopt had. Daarom hierbij mijn herinnering aan Joost, misschien troost dat iets.
Joost was de jongste leerling (17 jaar) aan de HTS waarmee ik samen gestudeerd heb. Joost was al tijdens zijn studie bevlogen over architectuur en zijn afstudeer project was al een bijzonder doordacht concept waar de mens centraal in stond. Hij was er voor in de wieg gelegd. Ik mocht hem graag ook als gelovig mens. Maar het meest wat ik aan hem nog steeds scherp op mijn oogvlies staat is die beginnende charmante grijns die langzaam overgaat in een bevlogen gulle lach. Ik had heel graag bij zijn afscheid willen zijn, maar ik sta aan de vooravond van een volgende verlies, na mijn zus en moeder, nu ik de zorg heb voor mijn broer die ook binnenkort overlijd. Maar het gaat op dit moment niet om mij, maar om jullie en ik wens jullie alle sterkte, liefde en hoop toe voor dit verlies, maar ook zijn tastbare en bevlogen leven naast jullie. Ieder dag dat je de zon voelt, de regen op je huid en de wind in haren, moet je denken dat is Joost.
Ik wens jullie alle goeds in deze wereld toe.
Met nederigheid, Arend Veldhuis, een schoolgenoot

Dag collega, wat was het mooi om even collega’s te zijn. Een mentor voor een speciaal project. Bedankt voor het vertrouwen dat jij gaf en het enthousiasme dat je bracht. Jouw positiviteit was bijzonder.

Ik heb Joost leren kennen omdat hij zich betrokken voelde bij de ontwikkelingen van Lisserbroek SamenMeer en de ontwikkelingen van het dorp. Het waren inspirerende gesprekken die we voerden en even leek het of we een mooi project mochten realiseren in de Kas van Lisserbroek. Het is heel erg spijtig dat zijn leven niet langer mocht duren. Joost had zoveel te geven. Ik wens Lilian en Thalita heel veel sterkte.

Samen met Hans Havers heb ik Joost rondom de eerste introducties van het C2C design principe leren kennen als een gedreven en gepassioneerd architect. Hoop dat jouw nabestaanden troost mogen vinden in het feit dat jij aan de wieg hebt gestaan van die eerste Cradle, zodat volgende generaties kunnen bouwen aan de volgende. Goede reis, Joost

Een herinnering opschrijven aan Joost Valk is bijna niet te doen en doet hem ook geen recht. Je kán er gewoon niet een enkel moment uitpikken.

Joost was deelnemer aan de derde Partners in Policymaking cursus en dat werd dankzij hem ook gelijk de beste versie.

In zijn aanwezigheid werd alles licht, kleurig, creatief en optimistisch. Daar had hij geen woorden bij nodig -hoewel hij een verwoed prater was- maar enkel zijn lach en aanwezigheid haalde het beste in ieder ander naar boven.


Joost is jarenlang verbonden gebleven aan Stichting De Toekomst als voorzitter en vond het zijn plicht daar „werk voor te verzetten,” anders had het volgens hem niet zoveel zin. Aan Inclusie moesten we samen werken vond hij. Wat hij niet zag is dat mensen zich vanzelf openstelden, hun feilbaarheid leerden waarderen en nieuwsgierig werden, enkel en alleen door zijn aanwezigheid.

In ons laatste gesprek zei je, dat je zoveel van me geleerd had. Het omgekeerde is echter veel meer waar. Door jou heb ik acceptatie en inclusie echt leren begrijpen.

Je zei ook dat je vrede had met je heengaan. Dat kan ik echter niet, jou missen is voor ons allemaal een te groot verlies.



Erwin Wieringa