Jopie was 10 jaar ouder dan ik. Ik kan me herinneren, dat zij, toen mijn zus Marja, mijn broer Hennie en ik klein waren, bij ons thuis kwam om met ons te spelen. Dat was altijd heel leuk. Op verjaardagen kwamen de families van Jopie (vader/moeder: tante Dien/oom Martien), van tante Door en oom Sjors en van ons (moeder/vader: tante Marie/oom Henk) altijd bij elkaar en deden we spelletjes zoals domino, kaarten en ganzeborden. Leuk! Daardoor zijn we met elkaar opgegroeid totdat Jopie ging trouwen. Toen zagen we elkaar niet veel meer.
Wel hebben mijn zus Marja en ik een tijdje zwemles van Jopie gehad in de Vermanenstraat.
Altijd even aardig en goedlachs. Dat is al die jaren niet veranderd.

Ed,
Jopie Asselé, overleden.
Heel raar eerst denk ik aan jou, wat moet je nu zonder Jopie.
Heeel lang geleden , tijdens KNVB beveiliging, was Jopie met een kind zo klein dat hij kon slapen in een gereedschapskist. De manier waarop gebeurde, net zo makkelijk.
Het wassen moest in de teil, maar mv. Tijl vond dat vies, zodat ze moest wachten tot die naar huis ging.
Dit was uit het prille begin waarin ik de familie Asselé leerde kennen.
Er is een boek nodig om alle herinneringen enigszins te beschrijven.
Enkele kreten Oostelijk zwembad/strand/wedstijden.
Wat voor mij erg belangrijk is geweest, zijn de theorie lessen voor bondsdiploma, gewoon bij jullie thuis. Jopie met José en Ed met een spelletje en wij aan tafel.
Heel mijn carrière heb ik plezier gehad van de speelse manier van lesgeven van Jan
Ed er breekt nu een tijd aan zonder Jopie, het wordt wennen. Je moeder was echt een pauwervrouw, altijd overal aanwezig, nog nooit heb ik haar boos gezien.
Het leven gaat door ,gelukkig heb je van huis uit veel meegekregen, het blijft een groot verlies, maar jullie redden het wel.
Jos Moonen en Marjan Moerman
P.s., Wij verblijven in Spanje, vandaar de late reactie

Die foto van mij in jullie wasbak op mijn eerste verjaardag, voor altijd in mijn geheugen gegrift.
Tijdens verjaardagen spelen met de auto's van oudere neef Ed.

Een stuk later, dezelfde passie, de Reddingsbrigade. Ieder in een eigen rol, maar we kwamen elkaar vaak tegen. Binnen de brigade was het al snel geen oom en tante meer, dus dan daarbuiten ook maar niet.

Altijd hartelijk, altijd gezellig, altijd behulpzaam en altijd klaar voor anderen.

Mooie herinneringen!

Ed, Marja, Anouk, Fenna en Sebastiaan, sterkte de komende tijd.

Een leven lang herinneringen aan mijn leukste tante. Mooie herinneringen aan logeerpartijtjes. Ik vond jullie ook zo hip, jullie gingen naar de musical Hair. En we mochten jullie geen oom en tante meer noemen. De laatste jaren waren zwaar maar je genoot nog steeds van bloemen en chocolaatjes. Op je laatste verjaardag genoot je van alle aandacht die je kreeg van de verzorgenden en babbelden we nog gezellig. Dag Jopie.

Jopie wat heb ik veel herinneringen aan jou, strand in Hoek van Holland waar je als een moeder voor de meeste van ons was, Sinterklaas in de baden, ben vaak door jou zwart gemaakt. Brigade feestjes en vergaderingen en als vrouw van onze stuurman.
We zullen al je positiviteit, glimlach en nog meer mooie dingen missen.
Voor alle achterblijvers heel veel sterkte.
Loes en Adrie de Keijzer

Jopie,
Doe je Jan en José de groetjes van ons en zeg maar tegen José dat t met Annouk, Sebastiaan en jullie kleinkind Fenna goed gaat.
We missen nog haar nog steeds.
Jopie en Jan bedankt voor alles wat jullie voor ons gedaan hebt in die donkere tijden.

Sterkte voor allen die Jopie, Jan en José hebben gekend.

Marja en Ed
Vond het altijd wel leuk dat je ze meenam naar het zwemmen op woensdagavond.
Sterkte komende tijd.
Casper