Herinneren is een vorm van ontmoeten…

hoi jor, ik gedachten hoor ik je stem, met Jordy zei je altijd aan de telefoon heel zacht, dan zei ik altijd praat eens harder Jor . En nu zou ik zo graag die zachte stem van je willen horen, lieve schat ik mis je ontzettend en inderdaad een beetje meer. dikke kus mama ook van je broers en dewi.

ook ik steek een kaarsje voor jordy. we kennen je al je hele leven,ook wij begrijpen niet hoe dit kon gebeuren.we denken nog heel veel aan jou. we wensen ingrid,mario ,mike, dave en dewi heel veel sterkte en denken aan jullie amancia ,dennis en kids

Lieve ouders en familie van Jordy,
Vergeten doe je nooit,
dat wil je trouwens niet,
blijf geloven dat jullie Jordy ooit,
op een plek hier ver vandaan,
zullen terug zien.
Het zal dit zware verlies draaglijker maken.
Liefs,Bieke.
www.geocities.com/geoffrey_leus

Elke dag, mis ik je een beetje meer dan gisteren. Sonja

Wat moet ik zeggen wat kan ik doen,een klein gebaar een kaarsje voor Jordy en een stil gebed
Det

lieve jor,
het is alweer 6weken geleden, en elke dag word het gemis groter,we begrijpen er nog steeds helemaal niks van, hoe jou en ons dat heeft kunnen gebeuren.Ik steek elke dag een kaarsje voor je aan, en hoop dat je daar bij opa bent, die zorgd dan wel voor je daar was je gek op.dikke kus mama

lieve ingrid er is niks vreselyks dan een kind te verliezen heb een kaarsje aangestoken myn dochter perta is nu al weer 4 jaar overleden maar ik denk veel aan je want als ik myn ogen open doe ho myn kinders veel sterkte en liefs ineke

ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie zoon . ik weet nog steeds niet goed wat ik tegen je moet zeggen want ik vind het zo erg voor jullie ben er stil van

liefs mieneke

Lieve Ingrid en familie,
Onbegrijpelijk!!! Ook ik heb een kaarsje aangestoken voor Jordy.
Johan en Anja

Hallo Ingrid, ik wil je bedanken voor je berichtje. We hebben allebei een kind verloren inderdaad het ergste wat je kan overkomen. Het besef dat ik mijn zoon nooit meer zal zien komt langzaam naar voren.Je bent gewoon een deel van jezelf kwijt.Ik put veel kracht door het schrijven van mijn gevoelens in een schriftje gericht aan mijn zoon Gino.Hoop dat jij net zoveel steun krijgt van familie vrienden enz als ik. Waar ik niet mee kan leven is dat ik mijn zoon niet meer mocht zien vasthouden en aanraken.Zijn er op de begrafenis van jouw zoon ook zoveel mensen geweest.Ik wil jou ook heel veel sterkte wensen ik begrijp hoe je je moet voelen en zoals men zegt het leven gaat door hoe moeilijk het ook is. Ik heb voor je zoon ook een kaarsje gebrand. Groeten van Nora de moeder van Gino Lobato