Lieve Judith,
Je bent echt de sterkste vrouw die ik ooit ontmoet heb. Je staat altijd voor iedereen klaar, zorgt goed voor iedereen en genoot volop van de tijd die je nog over had. Ik ken je nu zo’n 12 jaar en je voelde echt als een 2e moeder, je was altijd zo gezellig om mee te praten, deed ook veel voor mij en daar wil ik je echt voor bedanken. ❤️ Elke keer als ik weer bij jullie thuis kwam voelde t alsof ik in mijn 3e huis thuis kwam, ik werd elke keer super fijn verwelkomd en voelde me super erg thuis bij jullie. Ook mijn moeder had t altijd gezellig met je, altijd die super lange gesprekken als ze me kwam ophalen van het afspreken met Thomas en altijd praatte ze maar over hoe leuke gesprekken jullie hadden. Kanker treft veel mensen, maar als het iemand niet had mogen treffen ben jij het wel, je verdient dit echt niet. Je vecht al ongeveer 5,5 jaar tegen kanker en dat t nu gewoon ophoudt is zo moeilijk te beseffen.. Iedereen is super trots op je, over hoelang je het volgehouden hebt. Toen Thomas me dit nieuws liet horen maandag, stopte mijn hart even met kloppen, daarna barstte ik in tranen uit, “ik zei tegen me zelf: “Nee dit kan niet, dit is echt heel erg”. Ik kreeg zoveel medelijden met Mathje, Noa, Thomas en natuurlijk jijzelf. Jullie familie is het echt niet gegund om dit allemaal mee te maken, jullie zijn echt een super familie, aardig, behulpzaam en super gezellig. Ik weet hoe gehecht Thomas aan je is en hij zielsveel van je houdt, ik zal goed op hem letten voor je en er altijd voor hem zijn als hij me nodig heeft. 💙 Maar voor jou is het nu beter, nu hoef je geen pijn meer te lijden en kun je in de hemel gezond en gelukkig doen wat je wilt. We gaan je missen en je wordt een van de mooiste sterren aan de hemel. 🌟
Liefs Danea 💗
