Lieve, lieve Julia,

Het afscheid van jou was moeilijk maar ik kan het niet laten om nog een paar woordjes tegen jou te zeggen. De laatste zware maanden hebben wij samen beleefd. Wij kwamen eienlijk om Lisa\'s verjaardag te vieren maar dat liep heel anders. Ik hoop dat ik een steun voor je was zoals jij dat was toen ik ziek was.

Maar Julia, geloof van mij dat wij Jan, Maarten en Lisa de komende maanden zoveel mogelijk zullen bijstaan en ook met dat kopje thee met koekjes zullen klaarstaan.
En denk er om, wanneer het mijn tijd is om naar jou toe te gaan, heb je beloofd klaar te staan met een ontvangst commite, tot dan!

Dankjewel voor je grote liefde en veel lieve groetjes van:
Mama

Dag Julia,

Vorig jaar hadden wij elkaar na jaren eindelijk weer eens gezien en toen hebben we het er nog over gehad dat het zo leuk zou zijn om een \"neven en nichten\" dag te organiseren. Je zag er nog net zo uit als vroeger en geen steek veranderd! Ik kon het dus ook niet geloven toen ik hoorde dat je zo snel daarna ziek was geworden. In zo\'n korte tijd is zoveel veranderd.

Jan, Maarten en Lisa, ome Theo en tante Lies, Ad en Rob en alle naasten wensen wij dan ook heel veel sterkte toe bij dit verlies.

Marion, Adrian, Giorgina en Isabella

Jan, Maarten, Lisa, Ouders en overige familieleden,
Woorden schieten in deze tekort. We leven met jullie mee en wensen jullie heel veel sterkte om dit grote verlies te verwerken.

Management Team
Emerson Process Management Flow BV

Lieve Julia,

Fysiek van een afstand maar in mijn hart dichtbij heb ik vol bewondering jouw laatste strijd gevolgd. Ik heb diep respect voor jouw positieve instelling en strijdlust en beiden hebben ongetwijfeld steun gegeven aan de mensen om je heen die jou in je strijd hebben bijgestaan. Ik hoop dat de vele mooie herinneringen aan jou ze de kracht zal geven door te gaan nu ze veel te vroeg afscheid van je hebben moeten nemen.
Ik wens je gezin, je vader en moeder, je broers met hun familie en de rest van de familie en vrienden heel veel sterkte.

Je nicht Connie.

Lieve, lieve Julia,
In onze jeugd zagen wij elkaar regelmatig, helaas verandert dat als je ouder wordt en ieder haar eigen leven gaat leiden. We hebben elkaar in augustus nog gezien bij het afscheid van tante Tiny, toen spraken we over ons leven en over een neven- en nichtendag zodat er weer wat vaker contact zou zijn.
Ik kan het nog niet geloven dat jij er niet meer bent.....
Ik wens ome Theo, tante Lies, Jan, Maarten, Lisa en verdere nabestaanden heel veel sterkte bij dit verlies.
Je nichtje Yvonne

Beste famillie en vrienden,

Julia en ik hebben elkaar als neef en nicht nauwelijks gekend maar het overlijdensbericht komt hard aan. Mijn oprechte condoleance.
Tante Lies, ome Theo en nabestaanden; ik denk aan jullie en ik wens jullie veel kracht en steun toe in deze moeilijke periode.

Eric-Paul

\"De mooiste bloemen worden het eerst geplukt\"

Lieve Julia,

Toen wij op 5 december aan jouw bed stonden, vroeg je ons om lekker knus bij je op bed te komen zitten, dan konden we lekker praten.
Zelf kon je de Jobstijding die je enkele dagen ervoor te horen had gekregen nog nauwelijks bevatten en jezelf afgevraagd waarom juist jou, dit moest overkomen. Meteen daarop had je hierop zelf een antwoord: \"Ja, waarom eigenlijk anderen wél en ik niet!
Je kwam meteen al strijdbaar over, was beslist niet van plan om je zomaar over te geven, wilde de strijd aangaan, al wist je nog niet op welke manier.
Het moment van afscheid vonden wij erg moeilijk, maar jij hielp ons daar over heen en was er vast van overuigd dat we elkaar weer terug zouden zien.
Geweldig wat een positieviteit!!

Onze herinneringen aan jou, gaan o.a. terug naar de tijd dat wij veel in Hilversum kwamen logeren. Waar jij als klein zusje het op moest nemen tegen twee grote broers die jou maar al te graag plaagden.
Gelukkig had jij je moeder altijd aan jouw kant staan.

Toen Jan en jij met Maarten naar Amerika verhuisden, nodigde jij ons uit om daar een keer aan te komen.
Zo maakten wij in 1997, samen met je ouders een 4 weekse trip door de VS, waarvan we de laatste week bij jullie
een gastvrij onderkomen hadden.
Jij was toen 5 maanden zwanger van Lisa en moest het eigenlijk rustig aan doen.
Toch deden jullie alles om ons te verwennen, namen ons o.a. mee naar een, voor ons gevoel, spectaculaire honkbalwedstrijd en naar een restaurant waar je reusachtige steaks kon eten, maar als je daar als maan met stropdas verscheen, werd deze gegarandeerd afgeknipt. De wanden waren dan ook versierd met allerlei soorten stropdassen.

Je kon ook zo heerlijk bezorgd zijn!
Onderweg naar jullie toe, overnachten wij dikwijls met zijn vieren op een hotelkamer. Deels omdat het een stuk scheelde in de kosten, maar ook omdat het veel gezelliger bleek te zijn.
Toen jou dat via de telefoon ter ore kwam, waarschuwde je je moeder om voorzichtig te zijn en om vooral geen gekke dingen te doen. Wij hebben er samen stiekum om gelachen.
Toen Cees en ik een dagje met jouw auto de Rocky Mountains in zouden gaan, wilde je ons een groot mes meegeven als bescherming tegen een eventuele beer die we tegen zouden kunnen komen.
Zo hebben wij dankzij Jan en Jou, een onvergetelijke vakantie gehad.

Lieve Julia, misschien glimlach je vanaf een sterretje om al deze herinneringen.
Wij zullen zelf altijd met heel veel fijne herinneringen aan jou terugdenken.

Lieve Jan, Maarten en Lisa, wij wensen jullie héél veel sterkte in deze zware dagen en in de toekomst!

Lieve Julia,

Wat kan ik eigenijk zeggen. Wat heb je op een bewonderingswaardige manier gestreden om hier, bij al je geliefden te mogen/kunnen blijven. En wat is het toch oneerlijk in deze wereld om dan het toch te moeten verliezen.

Jaren hebben we geen contact meer met elkaar gehad, maar weet nog heel goed dat we met een aantal nichtijes bij jullie mochten logeren in Hilversum (wasserij). Ik heb het er erg naar m\'n zijn gehad.
En dan afgelopen mei 2009 een weekendje in Maastricht met José, Lily en Maria. Konden we mooi weer contact opzoeken met Julia (Jan en de kinderen) in Cadier en Keer. Wat was het een leuk weekend. Wij in een hotel en jij lekker thuis en dan op zaterdagmiddag ons opzoeken in Maastricht. lekker uit gegeten en op zondag bij jou langs in Cadier en Keer. Wat zijn we daar vorstelijk ontvangen.
En bij het afscheid nemen van elkaar hebben we nog gezegd, dat we met meer nichtjes weer eens zoiets moesten gaan doen.
En nu dit.
Julia, ik weet niet of er na het aardse bestaan nog iets is. Eigenlijk hoop ik van wel. Je hebt Cor volgens mij nooit gekend, maar mocht je hem daar ergens tegenkomen. Doe Cor dan de allerliefste groeten van mij.

Jan. Maarten en Lisa en iedereen die Julia kief heeft. Heel veel sterkte en kracht voor de nu en de komende tijd.

Irene

Lieve Julia,

Wat is het snel gegaan. Vorige zomer zagen we elkaar voor het laatst - en voor het eerst weer sinds lange tijd - bij het afscheid van mijn moeder en jouw tante Tiny. Jouw aanwezigheid en troostende woorden waren ons toen tot steun. We spraken nog over hoe leuk het zou zijn als wij als neven en nichten van de familie Overman weer eens bij elkaar zouden komen om herinneringen uit onze jeugd op te halen en bij te praten. Hoe snel kan alles veranderen. Het is onvoorstelbaar en wrang dat jij al zo jong afscheid hebt moeten nemen van dit leven en allen die je dierbaar zijn. Wij schreven toen: \"Elk afscheid is de geboorte van een herinnering.\" Wij wensen jouw naasten heel veel fijne herinneringen toe en hopen dat zij hier kracht uit zullen putten.

Jan, Maarten en Lisa, ome Theo en tante Lies, Adriaan en Rob en alle naasten, wij wensen julliie heel veel sterkte.

Ingrid, Roel, Rob & Esmée

We wensen Jan en de kinderen heel veel sterke de komende tijd.
We denken aan jullie.