Vrijdagochtend 25 oktober jl. Ik zat in een afspraak, vanaf omstreeks 8.00
ca. 5 of 6 gemiste telefoonoproepen van Hardin. Vervolgens teruggebeld, geen goedemorgen maar meteen de vreselijke zin “Jurgen is dood, Dick”.
Wat er dan door je heen gaat is ongeloof, verbijstering noem maar op en uiteraard de hoe en waarom vragen.
Vanaf mijn 6e levensjaar heb ik je mogen kennen en waren we bevriend. Wat hebben we gezamenlijk veel gelachen, gehuild gevochten en alles wat erbij hoorde tijdens het opgroeien. De eerste verjaardagsfeestjes, schoolkampen, voetbal en later de gezamenlijke vakanties en stapavonden.
Toen we begin twintig waren, ging iedereen zijn eigen pad bewandelen. Jij had al vastwerk en wij “vlogen” ook uit, studie of werk. In ieder geval, was ik nog maar zelden in Zelhem.
Enkele jaren geleden, werden we door een triest voorval weer met elkaar herenigd. Waarbij Hardin als initiator een stapavond organiseerde, weliswaar in iets andere vorm. Wat een opgave was het de afgelopen weken cq. maanden om voor 16 november as. iedereen bij elkaar te krijgen. Wegens de “drukke” agenda’s van iedereen. Hierbij was altijd het uitgangspunt, dat iedereen erbij moet zijn.
Helaas, dat gaat ons nooit meer lukken!
Jurgen, de toost van ons eerste biertje zal altijd voor jou zijn!!
Dick Berendsen
