Kees,
Mijn maat, onze drummer, ups en downs. Wel contact, geen contact, maar altijd in mijn hart. Het leven en vriendschap zijn te mooi voor principes. Ik ga je missen!
Sorry en hou van je gozer!
Alle nabestaanden, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Beste Kees, op het Stedelijk Dalton heb ik in de functie van Jeugdverpleegkundige. Je had altijd tijd en de deur stond altijd open.
je hebt me thuis laten voelen op Dlton Leerpark. Diep geschokt, ongeloof toen ik het bericht hoorde van het zeer plotseling overlijden. Je humor, persoonlijke warme persoonlijkheid zal een groot gemist zijn voor velen op school zowel leerlingen, docenten en mensen waarmee jij samenwerkten. Bedankt voor de fijne samenwerking. Ik wil de familie van Kees en collega's heel veel sterkte wensen nu en in de toekomst.

ik weet nog wel dat ik hem voor het eerst tegen kwam op school en zoon band krijg ik nooit meer ik heb altijd ieder moment langs kunnen komen als er iets was thuis op school of als ik gewoon niet lekker in men vel zat u stond altijd klaar voor mij maar voor iedereen en altijd
wouter de geus

Op sommige vragen zijn helaas geen antwoorden. Kees zal in de herinnering blijven als een zeer betrokken collega die een warm hart toedroeg aan alle kinderen. Respectvol en collegiaal.
Fred Wagenmakers + Jos Mookhoek
Wellantcollege Dordrecht

Kees, het was altijd gezellig wanneer jij ook thuis was als wij bij Marianne kwamen spelen. En wat hebben we genoten toen we op jouw drumstel mochten drummen tijdens het optreden! Voor Marianne en Huub heel veel sterkte met dit grote verlies en alle kracht gewenst om dit te verwerken!

Lieve Marianne, gisteren werd ik volkomen (onaangenaam) verrast met een overlijdenskaart van jouw geliefde Kees, tevens vader van jouw geliefde zoon Huub.
Bij mij ging er direct een lampje branden toen ik jullie namen zag. Ik zocht in mijn archief en vond een bedankmail van jullie d.d. 14-12-2008 waarin jullie mij bedankten voor de 'mooie ontroerende ceremonie' d.d. 13 december 2008. Ook zat er nog een bedankkaart in mijn ordner met een mooie foto van jullie, zittend in een vensterbank van het Markiezenhof.
Zoals dat met de meeste van 'mijn' bruidsparen het geval is (ik sloot intussen ruim 600 huwelijken) verwateren de contacten al vrij snel. Wij hebben elkaar geloof ik daarna nooit meer ontmoet. Maar zo'n korte duur van een liefdevolle relatie, dat gun je niemand. Ik kan je dan ook alleen maar zeggen dat het diep triest is wat jij, Huub en de andere dierbaren van Kees meemaken.
Ik wens je dan ook alle mogelijke sterkte toe.

Paul Asselbergs, jullie trouwambtenaar.

Lieve Kees,

Als ik aan jou denk Kees, dan zie ik je in de repetities met de band voor me en hoe je mij soms aan het lachen kon maken. Vooral tijdens de rustige nummers die we speelden had je tijd over om de clown uit te hangen en pinkte aan het eind van het nummer steeds een traan (met een knipoog) weg van ontroering. Ik schoot dan altijd in de lach, wat jou dan weer motiveerde om nog gekker te doen. Leuke herinneringen.
Moeilijk om te bevatten dat je er niet meer bent en deze herinnering dus ook echt alleen nog als herinnering zal voortbestaan. Heel bizar.

Ik wens alle nabestaanden heel veel sterkte toe.
Esther