Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Kevin Terol

05-03-197914-03-2016

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • werk
        reactie 10   |   niet OK
        kevin ik heb met jou div karweien gedaan ik heb het geluk gehad dat ik veel van je kon leren en altijd had jij wel een oplossing als er wat raars was je had inzicht en je was altijd wel in voor grapjes ook sprak je graag over je hobby auto's koken en je kinderen en je had ook overal wel verstand van ook klussen bij je zelf of bij anderen dat vond je leuk je ben veel te vroeg van ons weggegaan we zullen je missen net als velen van ons

        gr ko

        ko - Oost-Souburg
        10 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Onze badkamer...chillroom
        reactie 9   |   niet OK

        We zijn eraan begonnen, hij is alleen nog niet helemaal af, maar we kunnen badderen en bubbelen, dat hebben we voor elkaar gekregen samen... Op zondagen maak ik met mijn schatje dankbaar gebruik hiervan... Nu nog afmaken...zonder jou...


        Hans - Kapelle
        9 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Onmogelijk was onmogelijk met jou Kev!
        reactie 8   |   niet OK
        Onmogelijk was onmogelijk met jou Kev...

        Met Kev heb ik zo ontzettend veel meegemaakt in de 20 jaar die we samen hebben gehad. We pakten iedere onmogelijke klus aan en bewezen keer op keer dat onmogelijk onmogelijk was als we er keihard voor gingen. Vandaar ook onze buurman en buurman liefde waarin we ook na iedere geklaarde klus Ajeto zeiden... :*(

        Hans - Kapelle
        9 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Ons begin...
        reactie 7   |   niet OK
        Hey Kev,
        Wat mis ik je verschrikkelijk vent...hoe moet dat nu de komende 70 jaar zonder jou? Kan het niet bevatten en snap ook niet waarom jij, uitgerekend mijn beste maatje, mijn vriend door dik en dun, mijn alles... Nu moet ik verder zonder je en dat zal niet meevallen want in bijna alles wat ik doe is een herinnering aan jou, aan je oneindige energie die je net als ik bezat, aan je eeuwige optimisme wat je net als ik bezat, aan het onmogelijke mogelijk maken samen, aan onze zelfde droge humor (jiskefet, buurman en buurman, Eddieeeeeeeh met Raw en Delirious en ga zo door), aan elkaar helpen in goede en slechte tijden, steun en toeverlaat zijn en lachen om iedereen om ons heen...

        Hoe het allemaal begon...
        Op 1 augustus 1996 ging ik als leerling kok (BBL) aan de bak bij het Elfde Gebod in Goes en enige tijd later kwamen jij en Victor daar om en om bij als (BOL-ers) toen nog van het KMBO. We hebben een mooie tijd samen gehad met ons chefke Pierre van der Heijden die ons in het gareel moest houden wat hem verbazingwekkend goed af ging bij ons onhandige broekies die net een tomaat konden snijden maar daar bleef het dan ook wel bij...
        Jij op je Peugeot brommer als deze het deed en anders op de fiets en ik op mijn Yamaha DT crossbrommer via het gangetje bij Barbarella naar het binnenplaatsje achter het Elfde Gebod alwaar we onze temperamentvolle Italiaanse buren in de keuken tegen elkaar hoorden schreeuwen bijna dagelijks. Steeds waren we een week of 3 samen aan de bak, dan was je weer op school voor een vergelijkbare periode en was Victor de klos. Ik was er altijd en keek ook altijd weer uit naar jouw komst. Je was toen nog best een bijzondere hippie die er wat verwilderd uitzag en ook in was voor gekkigheid. We hebben in die tijd zoveel gelachen om Jiskefet met natuurlijk Goeiesmorgens juffrouw Jannie en RAARRRR, maar ook genoten van de eeuwige Illusion CD's waar we geen genoeg van konden krijgen. Langzaam leerden we elkaar beter kennen en werden we min of meer maatjes wat bijzonder was op 16/17 jarige leeftijd. Bijzonder moment was nog dat jullie mijn brommer met knoflookpoeder hadden bestrooid en vervolgens buitje regen erover ging, dat was vast weer een vergeldingsactie voor het invriezen van jouw kleren nadat we ze nat hadden gemaakt... altijd lachen zeg maar...

        Vervolgens een jaar niet samen gewerkt, ik ging naar de Oesterbeurs en jij naar de Kameel ofzo, maar gelukkig kwamen we elkaar het jaar daarna weer tegen op de voortgezette opleiding voor zelfstandig werkend kok waar jij bij Landlust was terecht gekomen en we samen op excursie gingen en naast elkaar in de bus wisten te belanden alwaar we dichter bij elkaar kwamen omdat jij mij meenam in je ervaringen omtrent het overlijden van je vader wat een diepe indruk op je had gemaakt omdat je juist met je vader de iets meer gelijkwaardige band aan het opbouwen was van beetje volwassen wordende vent met volwassen papa. Indrukwekkend verhaal wat je daar out of the blue met me deelde...ik leerde je daar echt kennen en je gaf jezelf bloot aan me waarmee ik merkte dat er een diepgeworteld vertrouwen ontstond tussen ons en we echte maatjes werden...

        Op school troffen we elkaar wekelijks...jij in je witte Opel Kadett en ik in mijn beige Citroen VISA 2 cylinder die we beiden naar harte lust pimpten... Ik met GTI onderdelen en bestickering, jij speciale spiegels, je claxon en je eeuwige geduld met je dashboard uit elkaar te trekken en allerlei kleine accenten van blauw aan te brengen. Geweldig man! In de pauzes gingen we meestal in de auto eten of naar de Mc of muziek luisteren in de auto, daar kwamen Illusion, maar zeker ook de Chemical Brothers en Fat Boy Slim om de hoek. Je Sony radio kon het net aan draaien en we trilden de Kadett bijna werkelijk uit...

        Het was tevens de tijd dat we beiden een beetje aan huisje, boompje gingen werken...verliefd zijn, vriendinnen komen en gaan en ja zeg, er komen zelfs samenwoonplannen bij ons beiden uiteindelijk...

        Later meer man...je doet me vreselijk pijn in mijn hart ondanks dat ik voel dat je nog steeds bij me bent in mijn hart door allerlei tikjes die je geeft met muziek, gebeurtenissen, power of wat dan ook. Hou van je vent!

        Hans - Kapelle
        9 april 2016

        Deel deze pagina:

      • Niet te bevatten
        reactie 6   |   niet OK
        Lieve Wendy en dochters,
        Ik wens jullie heel veel sterkte met het plotseling overlijden vanwege een diep tragisch verkeersongeval van Kevin. Mijn allernaaste collega / makker.
        Ik heb Kevin leren kennen als iemand die alle tijd voor je problemen, zakelijk als prive, nam.
        Kevin is de enige collega die mijn prive leven kent. Dat deel ik normaal niet zo snel met een nieuwe collega.
        Maar zoals ik al opmerkte; hij was meer dan mijn collega. Hij was een maat zoals we dat in Rotterdam noemen.
        Hij heeft me vol trots de voetbalfoto van een van je dochters laten zien.
        Hij heeft die ook als screensaver ingesteld. Groen - Wit shirtje als ik me niet vergis.
        Hij had het altijd over jullie en had daarom ook een 4 daags contract bedongen bij SIF. In de praktijk kwam hier echter weinig van terecht. Maar dan werkte hij gewoon vanuit thuis. Bij zijn dochters en vrouw.
        Ik kwam die zwarte maandagochtend een half uur na zijn fatale ongeluk
        over dezelfde weg aangereden. Die was gestremd. Toen ik uiteindelijk op het werk aankwam heb ik gelijk Hoboken gebeld. Of Kevin daar was.
        Nee was het antwoord. Hij is in Roermond.
        Ik hoopte dat Kevin niets was overkomen bij die stremming, een paar km van het werk.
        Om 10.00 werd ik echt ongeduldig en toen hoorde ik het nieuws waarbij het is alsof je brein een enorme klap krijgt. Ik wilde het niet geloven. Op zo'n weggetje.....
        Ik dacht toen net als Kevin altijd positief. Misschien heeft hij iets maar daar komen we wel weer overheen. Dus niet.
        De 1e week dacht ik elke dag "hij stapt zo weer binnen in onze Portocabin nr 4"
        Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik zo'n goede collega / maat ben kwijtgeraakt.

        En nog erger; Jij en je kinderen moeten nu verder zonder Kevin.
        Heel veel sterkte Wendy en je kinderen. Ik hoop dat je de kracht vindt om verder te gaan. Ik ben altijd bereikbaar als je daar behoefte aan hebt.

        Nb. Denk aan de klinkers. Het geheimpje van Kevin en mij.



        Richard - Rotterdam / Vlaardingen
        3 april 2016

        Deel deze pagina:

      • fijne collega
        reactie 5   |   niet OK
        Ik heb kevin mogen leren kennen als een hele fijne collega en als fijn mens, altijd bereid tot helpen en een gezellig praatje.
        Ik zal hem missen.

        rini - hellevoetsluis
        30 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • Te vroeg
        reactie 4   |   niet OK
        Te vroeg, te jong uit het leven gerukt.

        Glenn - Dordrecht
        30 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • De wereld stond stil
        reactie 3   |   niet OK

        Lieve Wendy en kinderen,
        Maandag 14 maart om half 11 's morgens stond mij wereld stil. Geheel onverwachts was mijn collega Kevin er niet meer. Hij was verongelukt op een plaats waar ik dagelijks kom. Ik nam me direct voor om, na het werk, naar huis te lopen ipv met de auto te gaan...
        Ik wens jullie heel veel sterkte en mogen de goede herinneringen een steun zijn voor dit grote verlies!
        Liefs,
        Willemien Reijnen
        (collega van Kevin bij SIF)

        Willemien - Heythuysen
        29 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • De avondvierdaagse
        reactie 2   |   niet OK
        Vorig jaar...1 van mijn grootste ergernissen was weer aangebroken; de avondvierdaagse!
        Geheel tegen al m'n zin in, toch maar weer moed verzameld om mee te doen...voor de kinderen wel te verstaan;)
        Wetende dat ik, nét als alle voorgaande jaren gezellig voor spek en bonen mee zou lopen zonder ook maar een glimp van m'n eigen kids op te vangen.
        En opeens was daar Kevin! Ook hij had last van hetzelfde probleem en liep ook gezellig mee...in z'n eentje. Nou ja, das niet helemaal waar, want Laris en Kaylee waren er vast ook...érgens:)
        Zo liepen Jeanpaul, Kevin en ik die avond maar gezellig samen, per toeval!
        Dat was de eerste keer dat ik Kevin eens sprak tijdens een soort van gesprek al lopende met de massa mee.
        Het viel me toen op dat hij niet alleen aardig was, zoals ik al wel had ingeschat tijdens die keren dat hij thuis was als ik Luna eens kwam halen, maar vooral ook erg grappig!
        Met een ontzettend droge humor, waarvan ik zelfs soms het idee had, dat ie zelf geen flauw idee had hóe grappig hij eigenlijk uit de hoek kwam, loosde hij ons in een wip en een scheet die 5 km door!
        Los van de humor was het ook erg leuk om hem te horen vertellen over wat voor werk hij (toen nog) deed.
        Om maar te zwijgen van de anekdotes die hij dan weer wél met een dot droge humor vertelde over de meiden.
        Zoals hij toen klonk, kon ik niets anders verzinnen dan; da's nou echt zo'n super papa, geweldig!
        Hij heeft mij een stukje van zichzelf laten zien in een relatief korte tijd, ik weet zeker dat jullie zoveel mooie herinneringen aan hem hebben, zowel in gedachten als op film als op foto's.
        Het hadden alleen herinneringen moeten zijn die jullie samen met hem nog eens de revue hadden kunnen laten passeren...
        Liefs, Rinke



        Rinke - Heinkenszand
        26 maart 2016

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Woorden schieten te kort
        Heel veel sterkte


        Rachèl - Heinkenszand
        25 maart 2016

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.