Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Lambert de Vries

20-08-193009-09-2014
" Entre nous pas de miracles "
Schrijf condoleance
Bekijk condoleances
* verplichte velden

Gedenkplaats geopend door:

Digna de Vries

Condoleances

Renee de Vries
Ha lieve papa, dit is geen condoleance, maar berichtje van jouw oudste. Morgen is het acht jaar geleden dat je 'ons verliet'. Ik mis je. Zou zó graag met je willen praten of verder gaan met onze schrijfsels over en weer! Het is niet anders. Ik mis jou, mama, Elsje elke dag en nog een paar mensen van wie ik hou, die er nu gewoon niet meer zijn. Afgelopen week had ik een droom. Jij kwam binnen (weet niet waar ik was), ik was zó blij dat ik omhoog sprong. En nu komt ie: Ik sprong wel een metertje of 6 à 7 de lucht in!! (Eigenlijk een gat in de lucht denk ik) en riep naar jou: "Kijk eens papa, ik ben zó blij om je te zien dat ik zó hoog kan springen!!" Hou van je!
Renee - Den Haag
8 september 2022
condoleance 13  |  
susanne piët
Entre nous que des miracles.....ou bien au revoir ou bien adieu, Bert
susanne - wapenveld
5 januari 2016
condoleance 12  |  
Nico Zonneveld
Alles valt te overleven, behalve de dood. Oscar Wilde De herinneringen buitelen over elkaar, er zijn talloze verhalen, anekdotes, wetenswaardig- heden en meningen. Ik had me tot enkele zinnen kunnen beperken,
maar dan doe ik afbreuk aan de plaats die Bert in mijn leven heeft ingenomen. Het is een momentopname van mijn herinneringen, een collage die wellicht over enige tijd anders van toon en kleur zal zijn. Het zal echter altijd bezijden de waarheid zijn, herinneringen zijn goedbedoelde leugens over het verleden.
Even stilstaan bij het begin en daarna met grote stappen voorwaarts. Hoe
wonderlijke kan het gaan in 1967 van vage kennis uit de stad, tot werkgever,
collega, vriend, compagnon en daar kan nog het predikraat schoonvader aan
worden toegevoegd.
Bert de man met de vele gezichten, de vader, de drs, de humorist, de natuurvorser, de verteller, de sprankelende intellectueel, de dwarse denker, de onbekende oorlogsheld, de calvinist, de pragmaticus, de verrassende partner, de opportunist, de scheidsrechter en de Friese Limburger. Een markante kop, een overdonderende uitstraling, twee meter lang en schoenmaat 47. Een opvallende man, die letterlijk en figuurlijk niet over het hoofd gezien kon worden.
Drs. Lambert de Vries en Drs. Piet de Jong , twee aan de VU afgestudeerde
psychologen waren de founding fathers van bureau Makrotest motivation research. Hun concept was een schot in de roos. Een onvoorziene stroom van klanten noodzaakte tot een continue uitbreiding van het personeelsbestand. Het statig pand aan de Westermarkt hoek Keizersgracht herbergde in 168 meer dan zeventig medewerkers , vogels van zeer uiteenlopende pluimage Het was vooral Bert die door zijn flamboyante gedrag, spiritualiteit en non-conformisme een grote stempel drukte op de bedrijfscultuur. Het nu afgekloven begrip “out of the box”-denken bracht Bert dagelijks in de praktijk.
Academici waren in deze tijd nog een zeldzaam soort. Om die reden moesten
andere bronnen worden aangeboord. De licht anarchistisch cultuur oefende een forse aantrekkingskracht uit op gesjeesde studenten, onderwijzers, zeelieden, gidsen en andere vreemde vogels, maar allen creatief, inventief, in staat tot worteltrekken en bereid aan hun ingebakken losbandigheid enige vorm te geven.
Ik werd onderdeel van het illustere gezelschap eerst als enquêteur, daarna als diepte-interviewer, directiesecretaris, moderator en projectleider. Mijn carrière in het marktonderzoek heb ik voor een groot deel te danken aan de inspirerende rol van Bert. Kansen biedend, opbouwende kritiek en veel vertrouwen een betere leermeester kon ik mij niet wensen.
Bij het roemruchte café Kalkhoven aan de overzijde op de Westermarkt werden dagelijks de werkzaamheden geëvalueerd en werd tegelijkertijd een forse dosis levenservaring opgedaan. Bruine Daan was de veelautoriteit uitstralend baas van dit roemruchte café. De clientèle bestond enerzijds uit rasechte Amsterdamse, waarvan een deel in de rafelranden van de samenleving opereerden en anderzijds het kleurrijke gezelschap dat op de loonlijst van Makrotest stond. Vele sollicitanten kregen bij Kalkhoven hun vuurdoop. Als zij na vijf glazen bier geen aperte wartaal uitsloegen, handtastelijk werden of de balans verloren konden zij rekenen op een
vaste aanstelling.

Inmiddels was Makrotest een van de meest toonaangevende marktonderzoekbureaus in Nederland, maar ook met vestigingen in België, Frankrijk, Italië en Zweden. .Tot de klanten behoorden onder meer Philips, AH, Mars, Amro, KLM, Kluwer, Esso, De Gruyter, VNU, Unilever, Heineken, NRC en IBM. Bert was ook als directeur wars van formaliteiten, morgens geen gestructureerd werkoverleg, want je wist zelf wel wat je te doen stond. Enkele keren per week kregen we vlak na binnenkomst gezelschap van de heer Schot, de schoonmaker in vaste dienst. Hij kwam ongevraagd op bezoek, geruisloos eigende hij zich een forse bolknak uit de voor klanten bestemde sigarenkist toe en vertelde Bert met valse ondertoon over het wanordelijk gedrag van de medewerkers. Binnen enkele minuten stond de kamer blauw van de rook, niet in de laatste plaats omdat Bert toen nog verknocht was aan zijn Caballero.
Bert had zijn Calvinistisch veren grotendeels afgeschud, echter de lust om
psalmen te zingen kon hij niet weerstaan. Onverwachte werd de directiekamer verrijkt met een huiskamerorgel. Klanten die rond negen uur bij Makrotest hun opwachting maakten werden niet zelden verrast door orgelklanken al dan niet gepaard gaande met gezang. Aan het begin van de werkdag beroerde Bert de toetsen en zong uit volle borst. Enkele titels die ik mij herinner zijn; ´´Er ruist langs de wolken een lieflijke naam´´ en ´´Juich de Gode toe bazuint en zingt´´

Bert zong niet alleen psalmen, hij had een uitgebreid repertoire van wandel- en marsliederen. De plek waar gezongen werd maakte Bert niet veel uit, kantoor, tijdens autoritten of in het café. Het roemruchte café de Oude Herberg was een van de pleisterplaatsen van Bert en na een paar glazen kon hij nog weleens een lied aanheffen. Sommige gasten stelden geen prijs op de spontane transformatie naar café chantant, de stem was niet het probleem, eerder het soms Duitse repertoire. De neus van Bert droeg na een spontaan muzikaal optreden eind jaren zestig de sporen van een ontevreden toehoorder. Hetgeen misschien zelfs aanleiding is geweest hem een kleine rol in de film het Gangstermeisje van Frans Weisz te geven.
In1971 overrompelde Bert mij met zijn plan samen een nieuw bureau op te richten.
Het Instituut voor Sociale Kommunikatie(ja met een K) Hoofdactiviteit public affairs, gebaseerd op grondig onderzoek. De tijd was er helaas nog niet rijp. Terug naar onze oude professie die van het marktonderzoek. Vermeldenswaardig is dat na het overlijden van Bé de Boer, Bert opperde om ons team met Ger Roelofsen de moeder van Renee en Els te versterken. Begin jaren 70 werd Bert door de TROS als quizmaster gevraagd. Vanf dit moment moest Bert als Bnér door het leven. De directeur van de Thuiszorg Amsterdam die een omvangrijk onderzoek aan ons bureau had uitbesteed belde na het eerste tv-optreden van Bert. Zijn prangende vraag was of hij ISK wel serieus kon nemen met een directeur als quizmaster. Het werd een lang gesprek, maar met een goed einde . Een onderzoeker met zoveel
talenten is immers zeldzaam.

Een de vele opdrachten was een onderzoek naar de rol van de journalist in de
regionale pers. De resultaten werden door Bert gepresenteerd op een symposium waar ook Pim Fortuyn als gastspreker geprogrammeerd was. Pim hield een sprankelend voordracht. Zijn conclusie was weinig vleiend, hij kwalificeerde het als een amateuristisch onderzoek. Bert ontplofte en ik kon hem met moeite weerhouden het hoofd van Pim te verbouwen. Een bijzonder voorval, Bert had immers vaak evenals Pim op humorvolle en intelligente wijze de vloer aangeveegd met projecten van anderen. Zelfreflectie was niet de kenmerkende eigenschap van beide mannen.
Eind jaren zeventig waren onze ambities zo verschillend dat een verdere
samenwerking niet vruchtbaar was. Twee mannen die met weemoed en verdriet het onvermijdelijke accepteerden. Het onvergetelijke moment dat we een kwartier huilend in elkaars armen hingen.
De tijd heelt wonden en verandert het zicht, In 1993 gingen Bert en ik samen weer aan de slag. Als mededirecteur nam ik het roer van Bert in de Vondelstraat over. Het was zwaar weer en de storm was te heftig, de ondergang van ISK werd een feit. Bert keerde definitief terug naar Maastricht.

Het verleden met Bert, soms wil ik even terug in de tijd. De onvergetelijke
momenten opnieuw beleven. Helaas Bert is niet meer. Ik keer terug naar het
heden, de werkelijkheid van het nu. Mijn gedachten gaan uit naar Renee, zij is
immers niet alleen de oudste dochter van Bert maar ook mijn voormalig vrouw. En tot de dag van heden een van mijn waardevolste vrienden. Digna die het heden gaat invullen en ik hoop niet alleen met beelden uit het verleden, die zijn waardevol,maar er is veel meer aan de horizon. Erika en Hubert ( voormalige schoonzus en zwager) zonder Bert maar met veel onvergetelijke herinneringen aan hem. Olivier en Jasper de kleinkinderen van Bert en mijn niet-biologische zonen die hun bijzondere opa zijn verloren. En Hugo die de familie weer compleet maakt.
Maandag 15 september 2014 heeft Bert op waardige wijze de overtocht naar gene zijde gemaakt. Een tijdperk is afgesloten, de reus is op vredige wijze geveld. Bert het gaat je goed daar ver achter de einder.
Nico Zonneveld
Nico - Amsterdam
13 november 2014
condoleance 11  |  
Age Spanjer
Lambertus de Vries, als je inmiddels het Licht al niet gevonden hebt is het vandaag de laatste dag dat je onder die naam je zwerftocht maakt. Morgen begint een nieuw leven in een nieuwe wereld. De kans is groot dat wij elkaar in dat nieuwe leven weer zullen ontmoeten en wellicht samen een wandeling zullen maken zoals wij dat de afgelopen 35 jaar vaak hebben gedaan. Die ontmoeting zal aanvoelen als oude bekenden alleen zullen wij weer niet weten waarom. Als mij een ding duidelijk is geworden de afgelopen negen en veertig dagen dan is het dat het leven met jou vertrouwd aanvoelde.

GOEIE MÔRE MY SONSKYN
GOEIE MÔRE MY KIND
KOM ONS DRAF LANGS DIE STRAND
KOM ONS RY OP DIE WIND
DIE SAND SAL ONS SKROEI
EN DIE STRALE SAL BRAND
MAAR DIS VROEG IN DIE DAG
OP BLOUBERG SE STRAND
(Larika Rauch)
Age - Abbenes
28 oktober 2014
condoleance 10  |  
Age Spanjer
Bert, luister! Vandaag heb ik op een terrasje in Frankrijk een Brouilly gedronken op een goede doorvaart voor jou. Het glas was een van de velen die ik met je heb gedronken en die vaak het leven van alledag een feest maakten.
Zum wohl,
Age
Age - Abbenes
13 oktober 2014
condoleance 9  |  
Hubert van Onna
Bert, je blijft altijd een beetje in mijn gedachten, ook nu je van de aarde bent vertrokken. Dankzij jou zijn mijn jaren bij Makrotest onvergetelijk. Nadat mijn eerste project volledig mislukte, zorgde jij ervoor dat ik - onvoortijdig schoolverlater en arbeider - onder aan de ladder opnieuw mocht beginnen: codeerkamer, buitendienst, dataverwerking en -na 2 jaar, weer- assistent-projectleider. Met jou op acquisitie tour, heel leerzaam en soms hilarisch. Bert, bedankt en rust in vrede.

Hubert van Onna
Hubert - Amsterdam
26 september 2014
condoleance 8  |  
Menno van der Velde

Het nieuws van Bert’s overlijden bereikte me in Amerika en viel me nogal rauw op het dak. Twee weken geleden had ik nog een aantal keren contact met Bert over een column die hij voor het blad Clou van de MarktOnderzoekAssociatie schreef. Zijn laatste naar nu blijkt. Tijdens een van de telefoontjes over de column had ik Digna aan aan de lijn. Die vertelde dat de conditie van Bert achter uit ging. Daar was aan de telefoon weinig van te merken. Bert was, zoals dat heet, nog volledig bij de tijd en had duidelijk plezier in het werken aan zijn column.

Dat Bert is overleden terwijl ik in Amerika zit, spijt me. Als iemand die een beslissende rol in mijn leven heeft gespeeld, had ik hem graag een paar woorden van dank en respect willen toevoegen bij zijn crematie. Nu dan maar op deze wijze.

Naast andere bureaus, richtte Bert samen met Arent Noordam, bureau Noordam & De Vries op. Bert verdient mijn dank, omdat hij mij, na het overlijden van Arent Noordam, de kans gaf om - onder zijn vleugels - de leiding van het bureau over te nemen. Dat deed hij ondanks grote bezwaren en tegenwerpingen van medewerkers van zijn andere bureaus. Toen ik, gelet op de weerstand bij de andere bureaus, tegen Bert zei dat ik klaarblijkelijk alleen stond in mijn wens om het te proberen, keek hij me een poosje aan en zei toen, “Nee, het zijn er toch twee. Laten we het proberen.” En daarmee nam hij welbewust een enorme gok, want hij had al lang gezien dat ik bepaald geen zakenman ben.

Dat hij besloot om me een kans te geven, heeft - denk ik - te maken met het feit dat we het, ondanks het feit dat we in veel opzichten verschilden, goed met elkaar konden vinden. En niet in de laatste plaats omdat we een zelfde - soms door anderen slecht begrepen - gevoel voor humor deelden. De eerste gezamenlijke tocht naar een cliënt zal me altijd bijblijven. Een voorzichtige poging van mijn kant om de bijeenkomst in de auto alvast een beetje voor te bespreken werd weggewimpeld met de mededeling dat we vooral goed zouden moeten luisteren. Daarna werd een CD opgezet en gingen met veel plezier op weg naar de opdrachtgever, terwijl er luide militaire marsmuziek door de auto schalde.

Dat Bert de moed heeft gehad om mij de leiding van Noordam & De Vries aan mij toe te vertrouwen, illustreert de eigenzinnigheid, die zijn handelsmerk was. Ik zal me hem om die reden altijd blijven herinneren als een markant en moedig man, met wie ik met veel plezier heb samengewerkt. We waren korte tijd een onwaarschijnlijk koppel: de Lange en de Kleine, of de Bulletje en Bonestaak in de marktonderzoek wereld. Bert ‘goed rechts’ zoals hij dat zelf formuleerde, ik links van het midden, maar uiteindelijk, aldus Bert ‘goed links’. En hij bleef me steunen, ook als het moeilijk was.

Waar de reis van Bert ook naar toe moge gaan, ik wens hem veel mooie marsmuziek.

Menno van der Velde
directeur van Noordam & De Vries

Menno - Amsterdam
20 september 2014
condoleance 7  |  
hans vervoort
In mijn boekje "Encyclopedie van op het Nippertje geredde kennis" (2014) nam ik een stukje op over een begrip dat Bert introduceerde maar - blijkens een mailtje dat ik enige tijd geleden van hem ontving) zelf intussen vergeten was. Hopelijk krijgt het ooit een plek in de psychologische handboeken.

Achterwaartse drempelvrees.
In de jaren '60 introduceerde psycholoog Bert de Vries het begrip 'achterwaartse drempelvrees'. De term beschreef het vooral bij mannen voorkomende verschijnsel dat zij, eenmaal een winkel bezoekend, niet durven te vertrekken zonder iets te kopen. Sommige psychologische begrippen hebben 'face validity', d.w.z. je herkent ze meteen als waar. Dat gold wat mij betreft voor 'achterwaartse drempelvrees'. Terwijl vrouwen een winkel binnenstappen, de verkoper eindeloos bezig houden en dan toch kunnen vertrekken met een 'Ik moet er nog eens over nadenken', hebben veel mannen een schuldgevoel als zij de winkel verlaten zonder iets gevonden te hebben dat zij willen kopen. Die verkoper/ster moet er toch van leven? Het is bij veel mannen zo'n ingebakken probleem dat zij uiteindelijk pas een winkel binnengaan als zij - bijvoorbeeld via de etalage - zeker weten dat er een aankoop kan plaatsvinden. Bert de Vries had een geniale ingeving bij het bedenken van dit begrip. Vreemd dat het bij Google niets oplevert.

Hans Vervoort
hans - Amsterdam
18 september 2014
condoleance 6  |  
piet nelissen
Beste familie
Ook al is Bert er niet meer.
In gedachten zal hij altijd bij ons blijven.
Zijn levensinstelling en zijn humor zullen we nooit vergeten.
Evenmin zijn inspirerende speeches.
Voor het marktonderzoek en de reclame heeft hij onnoemelijk veel betekend.
Voor mij persoonlijk heeft hij ook zeer veel betekend.
Niet voor niets werd hij de meest Limburgse Hollander genoemd en ik de meest Hollandse Limburger.
Samen zorgden we voor de Limburgse inbreng in de Westerse reclame- en mediawereld.
Ook het gezamenlijk optreden bij de ralleys van Club 82, waarvan wij beiden ere-doctor waren, Dr.Drs.Bert van de Vries, was steeds een feest.
Het boekje dat hij schreef bij het 30 jarig bestaan van R&M " Het vragen staat ons vrij, maer 't weigeren hier bij", voorzien van tekeningen van Ru, heeft een prominente plek in mijn boekenkast.
Fijn dat ik Bert heb mogen meemaken.
Ik wens de familie alle sterke in de overtuiging dat de mooie herinneringen het zullen winnen van het verlies.
Piet Nelissen
piet - maastricht
16 september 2014
condoleance 5  |  
Simone Roodenberg
Lieve familie en naasten van Bert, Ik heb Bert leren kennen bij Rene thuis in Abbenes en later als 'werkgever' bij het ISK in Amsterdam. Wat een markante man met altijd mooie verhalen! Hij zal in mijn herinnering blijven als een vrolijke, ondeugende en lieve lieve man met een groot hart. Nu samen met jullie Else in een andere wereld. Sterkte voor jullie ook heel bijzondere familie, want missen zullen jullie m zeker, en velen met jullie!
Simone - Berkel en Rodenrijs
15 september 2014
condoleance 4  |  

Geef de nabestaanden uw steun en laat hier uw condoleance achter.

Het officiële condoleanceregister van Nederland

Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Help dit bericht te

verspreiden