Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Edith, Bart en Niek, Mason & Zion en Titia

Vrijdagavond was ik aan het werk op de 112-meldkamer in Bergen op Zoom toen er een melding van een ernstig ongeval in Nispen binnenkwam. De schok door mijn lijf toen ik me realiseerde dat wat ik las over jullie Laurie ging, vergeet ik nooit meer.

Sindsdien flitsen allerlei gedachten door mijn hoofd. Over wat jullie als gezin doormaken nu, over jaren geleden toen het niet zo goed ging met Laurie en jullie je zo'n zorgen maakten, over Laurie's eerste zwangerschap, over de kindjes die nu geen moeder mee hebben, over hoe jullie als gezin nu verder moeten en zoveel meer.

We hebben elkaar al een tijd niet gesproken. Uit alle berichten op deze pagina blijkt dat Laurie een enorm mooi mens en moeder was die haar plaats in de wereld had gevonden. Ze heeft vele harten geraakt en evenzoveel harten gebroken nu ze er niet meer is.

Om jullie zo intens geliefde dochter, zus, mama en partner voor altijd te moeten missen is gewoonweg niet te doen. Fysiek is ze er niet meer maar op allerlei andere manieren wel. Jullie leven staat stil. Het zal nooit meer hetzelfde zijn, nooit meer helemaal onbezorgd, nooit meer zonder een rouw/rauw randje en toch gaat het door. Houd elkaar vast, samen kunnen jullie dit aan.

Ik wens jullie alles wat nodig is om met dit onmetelijk groot verdriet om te gaan..

Liefs, Catelijne

Lieve Edith & Bart,
Niek, partner en kinderen van Laurie,
vrienden en andere dierbaren,

Als jouw kind eerder het leven verlaat dan jijzelf, voelt dit als onnatuurlijk en vreselijk oneerlijk. Wat een verdriet, wat een ongrijpbare waarheid. Zo jong nog en vooral zo onverwachts. Het is niet te bevatten en er zijn dan ook geen passende woorden voor.
Hopelijk kunnen jullie er een waardig afscheid van maken donderdag, zodat jullie je gesteund voelen door de mensen om jullie heen. Het is belangrijk elkaar op te blijven zoeken en er voor elkaar te zijn.

Dat jullie de kracht mogen vinden om hiermee om te gaan.

Heel veel sterkte. Ik denk aan jullie.

Pax Kooijman

Woorden schieten tekort bij dit verlies ...

Vorig jaar op Bart zijn 60ste verjaardag leerden wij de vrolijke Laurie kennen in de backstage van Theaters Tilburg. We speelden samen onder een hoedje om papa Bart te verrassen ... Onwezenlijk om te bedenken dat het ook de laatste keer zou zijn dat we haar mochten meemaken.

Lieve Bart en Edith, Niek, familie en vrienden, van harte mijn deelneming in jullie verdriet.

Ann Leemans, Euregio Jeugdorkest