Lieve Lea* Het stukje wat ik steeds wil schrijven wordt heel even geplaatst maar savonds is het weer weg, dat is nu al een paar keer gebeurt, jammer hoor dat de waarheid hier niet gezegd mag worden, ik schrijf het maar niet meer want ik word er zo verdrietig van snap je? Ja natuurlijk snap jij dat, want jij had, net als je ouders een hart van goud, dat zie je alleen al aan de foto.
Meisje, er komt weer een moeilijke tijd aan, de feestdagen.We moeten door voor de rest van ons gezin maar eigenlijk heb ik er geen zin in, ik wil gaan slapen vanaf 1 november, sammies sterfdag en 20 nov,hans tot aan 2 januari dan is ales weer voorbij, de sterfdagen sinterklaas(voor de kleintjes) kerst, oud en nieuw. Bah, wat een butdagen allemaal. Meis, zorg goed voor je ouders en verdere familie en blijf op de schouder van je kind zitten, blijf fluisteren over opa en oma zodat ze die nooit vergeet, maar dat zal niet zo snel gebeuren,toch? Dikke knuf van Beppie
