Lieve mama,
Gerard belde me net op dat ook jij hier nu een plaatsje hebt gekregen. Ik wilde dat ook zo graag doen maar kon niet de juiste woorden vinden die ik graag zou willen zeggen. Er is veel gebeurd in korte tijd.... Twee weken na het heengaan van onze lieve Thijmen kreeg jij de diagnose kanker. Het was al op verschillende plaatsen in je lichaam aangetroffen en van een zeer agressieve soort. Je ging de strijd vol vertrouwen aan en legde niet zomaar de strijdbijl neer. Van de chemo's werd je erg ziek. Je lag soms een hele tijd in het ziekenhuis en ik was zo bang dat ik je nu al ging verliezen. Soms werd je niet meer wakker en herkende ons niet meer. Gelukkig krabbelde je steeds weer op en ging samen met papa erop uit als je je maar enigszins beter voelde. Samen maakte jullie nog een Rijnreis en twee weken voordat je ons uiteindelijk verliet maakten jullie nog samen plannen om voor een paar daagjes naar Duitsland te gaan, het heeft echter niet meer mogen zijn. Je hebt tot het eind toe gevochten maar je lichaam kon niet meer.Ik heb je tot aan je heengaan nooit horen klagen, je bleef er voor mij en vele anderen zijn op je eigen manier. Je vertelde me dat je straks naar Thijmen zou gaan zodat die voortaan niet meer alleen zou zijn. Woensdag 9 maart ben je ingeslapen en ik was zo blij dat ik bij je mocht zijn. Ik hield je hand vast en je probeerde me nog een keer aan te kijken. Toen ik je influisterde dat je los mocht laten en naar je kleinzoon toe mocht gaan liet je het leven los. Voor dit moment ben ik zo dankbaar. Je stierf niet alleen maar in het bijzijn van degene die je nabij stonden en je hoefde niet meer te vechten. Lieve mam, ik weet zeker dat ook jij niet weg bent, net als Thijmen blijf je ons steeds heel nabij.
Lieve mam, bedankt dat je mijn moeder was.....
Veel liefs en dikke kus van je dochter.
